برآورد تبخیر با استفاده از روش های تجربی (مطالعه موردی:شهرستان ساوه)

تبخیر به عنوان یکی از اصلی ترین فرآیند های چرخه آب نقش مهمی در مطالعات کشاورزی، هیدرولوژیکی، هواشناسی، بهره برداری مخازن، طراحی سیستم های آبیاری و زهکشی، زمان بندی آبیاری، بیلان آب حوزه ها و مدیریت منابع آب دارد. در این مطالعه هشت روش تجربی برآورد تبخیر و داده های دو ایستگاه سینوپتیک ساوه و غرق آباد شامل سرعت باد، دما، رطوبت نسبی برای برآورد میزان تبخیر با استفاده از روشهای تجربی استفاده شد. ارزیابی نتایج بدست آمده و مقایسه آن ها با میزان تبخیر اندازه گیری شده از تشت تبخیر کلاس A با استفاده از شاخصه های آماری مختلف صورت گرفت. در نهایت روش ایوانف با نسبت میانگین مجذور مربعات خطا 0/33 و 0/20 میلیمتر در روز ، ضریب تعیین 0/79 و 0/90 و فاکتور راندمان /59 و 0/59 به ترتیب برای ایستگاه های ساوه و غرق آباد به عنوان بهترین معادله برآورد تبخیر معرفی شد. در حالیکه روش تیچوموروف نتایج قابل قبول برای برآورد تبخیر در منطقه نداشت.