تاثیرپذیری گسل جنوب بیرجند بر کیفیت آب های زیرزمینی دشت بیرجند

این تحقیق که در راستای بررسی آلودگی آبهای زیرزمینی منطقه دشت بیرجند صورت گرفته است، تغییرات صورت گرفته به گونه ای میباشد که حجم کل مواد جامد موجود در آبهای زیرزمینی و ارتباط آن با تغییرات روند شکستگی و ساز و کار گسل مشخص میگردد. نتایج این مطالعه نشان میدهد که برای مقادیر EC و TDS تغییرات به گونهای است که چاه علی آباد با کمترین مقادیر EC= 773(mho/cm) ، TDS =84 (mg/lit) همچنین سیوجان با بیشترین مقادیر(EC= 8180( mho/cm و TDS= 8589(mg/lit) مشخص شدهاند که روند تغیرات EC و TDS را در یک راستا نشان میدهد و همبستگی بالایی را در آنها مشاهده میکنیم. به گونه ای که مقادیر EC و TDS در منطقه جنوب شرقی کمترین مقادیر و در منطقه خروجی دشت مقدار بالایی دارد، که ناشی از تغذیه و تاثیر شکستگی و گسلها می باشد.