ارزیابی ژنوتیپهای مختلف سیاه تاغ بهمنظور معرفی و کشت درعرصه های بیابانی

به منظور بررسی پتانسیل و تنوع ژنتیکی موجود در ژتونیپهای مختلف سیاه تاغ و انتخاب ژنوتیپهای برتر جهت معرفی و کشت در عرصه های بیابانی استان قم، ازمایشی با استفاده از 27 ژنوتیپ از مناطق مختلف کشور از سال 1376 در ایستگاه تحقیقاتی حسین آباد قم و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. دراین تحقیق درطول پنج سال صفات مختلف مورفولوژیکی مورد ارزیابی قرا رگرفت. در همه سالها تفاوت بین ژنوتیپ ها از نظر ارتفاع نهال و قطر تنه اصلی در سطح احتمال 1% معنی دار بود تفاوت بین ژنوتیپ ها برای صفات مربوط به خسارت افات و بیماریها به جز پروانه بذر خوار در سال پنجم در سطح احتمال5% معنی دار گردید. تجزیه مرکب داده های پنج سال صفات ارتفاع درختچه ، قطر تنه اصلی و شادابی نهال و داده های سه سال برای صفات قطرهای بزر گ و کوچک تاج پوشش انجام شد. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ برای کلیه صفات به جز شادابی نهال در سطح احتمال 1% معنی دار بود. اثر متقابل ژنوتیپ سال در کلیه صفات معنی دار نشد. این امر نشان دهنده ثابت در روند تغییر و اختلاف بین ژنوتیپ ها است و با رشد نهال اختلاف و جایگاه ژنوتیپ ها نسبت به یکدیگر ا زنظر صفات مذکور تغییر نکرده است.