ریشه یابی نقوش ترکمن و معنایابی آن در جهت خوانش فرهنگ ترکمن

یکی از مشکلات مهم در هنر ایران، بی توجهی به هنر بومی ایران می باشد که در لابه لای گذر زمان رو به فراموشی است. مطالعه و ریشه یابی نقوش موجود در هنر بومی قوم ترکمن و معنایابی نقوش در جهت خوانش فرهنگ ترکمن با توجه به وسعت و تنوعی که دارند به عنوان عاملی برای بقای هنر بومی قوم ترکمن و در راستای حفظ هویت فرهنگی ملت است. پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به این سوال است که چگونه می توان از طریق ریشه یابی و معنایابی نقوش ترکمن به خوانش فرهنگ این قوم پرداخت از طرفی، به نظر می رسد این نقوش متاثر از طبیعت بوده اند و سرمنشا نقوش ریشه در باورهای اعتقادی مردم ترکمن داشته باشد که با فرهنگ آن ها عجین شده است و برخی از نقوش میان پوشاک، زیورآلات و فرش ترکمن مشترک باشند و بین آن ها ارتباط وجود داشته باشد. روش این پژوهش، توصیفی - تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و میدانی انجام گرفت. مطابق یافته های این پژوهش، نقوش ترکمن متاثر از طبیعت، آداب و رسوم و باورهای سرزمین های مجاور بوده اند و بسیاری از این نقوش از لحاظ ظاهری و معنایی نمادین مشترک بوده اند و میان آن ها ارتباط وجود دارد.