اختلال های خوردن و درمان شناختی- رفتاری آنها

مقوله اختلال های خوردن در حال حاضر و بر اساس چهارمین مجموعه تجدید نظرشده تشخیصی و آماری اختلال های روانی(انجمن روانپزشکی آمریکا، 2000)، شامل بی اشتهایی عصبی (AN)، پرخوری عصبی (BN) و اختلال خوردن است که به گونه ای دیگر مشخص نشده است (EDNOs). با این حال، این مقوله ها علائم و تظاهرات بالینی موجود در اختلال های خوردن را به طورکامل نشان نمی دهند. برای مثال با اینکه اختلال پرخوری افراطی در سطح وسیعی بررسی شده، اما در حال حاضر با عنوان نوعیکه به گونه ای دیگر مشخص نشده است، طبقه بندی می شود. به علاوه درمانجویانی هستند که فقط بخشی از نشانگان این اختلالها را دارند (مانند بی اشتهایی یا پرخوری عصبی زیر آستانه ای) و به عنوان افراد مبتلا به EDNOS، تشخیص داده می شوند. شواهد نشان می دهند با توجه به شباهت زیاد بیماران دارای نشانگان کامل و بیمارانی که فقط بخشی از نشانگان را دارا هستند،وجود بعضی از این نشانگان از نظر بالینی بسیار مهم است (کراو، آگراس، هالمی، میچل و کرایمر، 2002).