استرس در خانواده های دارای فرزند اوتیسم: یک مطالعه مروری

ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی (DSM-V)، اختلالات طیف اوتیسم را در طبقه عصبیتحولی آورده است. اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی- تحولی است که جنبه های مختلف رشد کودک را تحت تاثیر قرار می دهد. این اختلال از سخت ترین و ناشناخته ترین اختلالات دوران کودکی است. احتمالا علل زیست شناختی متعدد،همراه با تاثیر عوامل روانی اجتماعی در ایجاد این اختلال موثر هستند. ویژگی های این اختلال و همچنین گاهی تشخیصدیرهنگام و دشوار، فقدان درمان های قطعی و موثر و پیش آگهی نه چندان مطلوب، می تواند فشار روانی شدیدی را برخانواده و والدین کودک تحمیل کند. بررسی ها نشان میدهند که والدین کودکان با اختلال های طیف اوتیسم بیش ازوالدین کودکان با اختلال های روان شناختی دیگر، در معرض فشارهای روانی و اضطراب ناشی از داشتن کودک ناتوانقرار دارند. وجود کودک ناتوان، سازش یافتگی و سلامت جسمی و روانی خانواده را تهدید می کند و غالبا تاثیر منفی برآن می گذارد. در واقع رفتارهای مخرب و غیرعادی کودک به عنوان منبع اصلی استرس برای والدین کودکان اوتیستیک بهخصوص مادر محسوب می شود. مطالعات نیز نشان داده اند که مادران کودکان مبتلابه اوتیسم، استرس و نگرانی بیشتری ازسایر بیماری های مزمن تجربه می کنند. بر این اساس به نظر میرسد که اجرای مداخلات مناسب برای کاهش استرس والدینضروری است.