مدلی برای قابلیت ردیابی و شناسایی اقلام در زنجیره تامین

به توانایی یک سیستم در ارائه گزارش از وضعیت جاری یا سوابق محصولات قابلیت ردیابی اطلاق می­ شود. در سیستم­ های تولیدی، قابلیت ردیابی به رهگیری یک محصول یا انباشته­ ای4 از آن در چرخه عمر و گردش اشاره دارد. قابلیت ردیابی در تولید یک موضوع عمومی و مستقل از نوع محصول و فرآیند تولید است. ضرورت شناسایی محصولات و دستیابی به اطلاعات آنها به منظور شناخت محصولات سالم و با کیفیت و مراجع عرضه کننده و تشخیص آنها از محصولات بی کیفیت و تقلبی باعث شده که امروزه قابلیت ردیابی به‎عنوان یک الزام از سوی دولت ها و مشتریان اکثر محصولات پذیرفته شود. این قابلیت، رکن اساسی سیستم های کیفیت است. این مقاله به تشریح ضرورت قابلیت ردیابی اقلام در زنجیره تامین، مزایا و کارکردها، انواع و شیوه­ های ردیابی محصولات، مدل­ های مختلف رهگیری و بالاخره داده­ های مورد نیاز برای رهگیری می­ پردازد.علاوه بر آن، یک مدل مفهومی جامع جهت توسعه و پیاده‎­سازی سیستم های ردیابی در سطح زنجیره تامین ارائه می­ دهد که فارغ از ابعاد زنجیره تامین، دامنه تعریف آن، تنوع محصولات و فرآیندهای تولیدی مربوط بتواند پشتیبانی لازم را از طرح های فراخوان محصولات تولیدی به ‎عمل آورد. این مدل امکان مدیریت پیشگیرانه و موثر مواد و فرآیندهای تولیدی را فراهم می­ آورد. همچنین بهینه سازی مدیریت زنجیره تامین و راهکارهای ارائه شده در این زمینه را پشتیبانی می­ کند، در ضمن به تغذیه اطلاعاتی سایر سیستم های زنجیره تامین پرداخته و تعاملات بین چند زنجیره تامین را پوشش می­ دهد. روش پژوهش به‎کار گرفته شده مبتنی برتفکر بر مدل­ های رهگیری استاندارد بین المللی، نظرات مدیران عملیاتی و توسعه دهندگان سیستم های اطلاعاتی است و در پی ارائه تصویری کامل از یک سیستم ردیابی در سطح زنجیره تامین به‎صورت مجتمع و یکپارچه می­ باشد.