مدل سازی و ارزیابی پارامترهای اجتماعی- اقتصادی در منابع آب

بستر اجرای همه طرح ها، زیست بوم اجتماعی فرهنگی جامعه است. اتخاذ بهترین روش مدیریت، مستلزم شناخت شاخص هایی مانند نیمرخ اجتماعی، امکانات زیربنایی، سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است تا موفقیت در اجرا و بهره برداری از پروژه های مدلنظر را تضمین نماید. در این مطالعه در گام اول به بررسی چگونگی ارتباط بین پارامترهای اجتماعی اقتصادی و سرانه منابع آب تجدیدپذیر در کشورهای آسیایی در گام دوم به مدلسازی میزان سرانه منابع آب تجدیدپذیر با به کارگیری پارامترهای اجتماعی اقتصادی پرداخته شده است. نتایج حاکی از این است که پارامترهای اشتغال در بخش کشاورزی، نسبت جمعیت روستایی به شهری، تراکم جمعیت، استفاده کنندگان از اینترنت و شاخص تحصیلات دارای همبستگی با سرانه منابع آب تجدیدپذیر می باشد. همچنین ضریب R2 و RMSE روش برنامه ریزی بیان ژن جهت تخمین میزان سرانه منابع آب تجدیدپذیر به ترتیب 0/987 و 0/44 بدست آمدل که نشان دهنده عملکرد قابل قبول این روش جهت تخمین سرانه منابع آب تجدیدپذیر می باشد.