میزان شیوع اختلالات اسکلتی ،عضلانی و رابطه آن با ویژگی های فردی در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی گیلان

زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی، عضلانی یکی از متداول ترین و پرهزینه ترین مشکلات مرتبط با کار محسوب شده که دراثر اختلال یا آسیب به یکی از اندامها یا بافت های بدن ایجاد می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شیوع علائماختلالات اسکلتی عضلانی، اختلالات تجمعی و رابطه آن با ویژگی های فردی در کارمندان دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجامشده است.مواد و روش ها: مطالعه از نوع توصیفی، تحلیلی و مقطعی و در سال 1396 انجام شد. جامعه و محیط پژوهش 336 نفر ازکارکنان دانشگاه علوم پزشکی گیلان بودند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و ابزار پژوهش پرسشنامهنوردیک (N M Q) و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و نرم افزار SPSS16 انجام شد.یافته ها: 41 درصد جامعه پژوهش نشانه های اختلالات اسکلتی، عضلانی در ناحیه گردن و 36/6 درصد در ناحیه شانه داشتند و 65/4 درصد آنان هیچ علائمی از اختلالات نداشتند. بین میزان شیوع اختلالات اسکلتی، عضلانی در شانه و آرنج با کار با رایانه ارتباط معنا داری وجود دارد. همچنین میزان شیوع اختلالات اسکلتی، عضلانی در ناحیه کمر با BMI رابطه معناداری دارد. ارتباط معنا داری بین میزان شیوع علائم اختلالات اسکلتی، عضلانی در ناحیه شانه، مچ، کمر و زانو باجنسیت کارمندان مشاهده شد.نتیجه گیری: از آنجا که اختلالات اسکلتی، عضلانی در جامعه پژوهش بالا بوده و با توجه به نقش این اختلالات در کاهشبهره وری نیروی انسانی لازم است مدیران زمینه پیشگیری و کاهش اختلالات را فراهم نمایند. شناسایی افراد آسیب دیده ومستعد اختلالات اسکلتی، عضلانی، تشویق و آموزش کارکنان برای تطابق خود در مواقع فراهم نبودن شرایط مناسب محیطکار، رعایت اصول ارگونومیک، شناسایی ریسک فاکتور ها و کاهش اثرات زیانبار آنها توصیه می شود.