امکان سنجی کاهش سطح ریسک محیط زیستی ناشی ازپسماندهای واحدهای احیاء مستقیم فولاد میدرکس مطالعه موردی: مجتمع جهان فولاد سیرجان

تحولات قرن اخیر همواره با ازدیاد جمعیت و پیشرفت از جنبه های اقتصادی و بهبودی که در زندگی بشر ایجاد کرده، تکنولوژی مرحله تازه ای از تخریب طبیعت و محیط زیست به ویژه در زمینه پسماندها را در پی دارد. الزام صنایع به اجرای برنامه مدیریت پسماند و برنامه ریزی جهت دفع صحیح پسماندها، لازمه دستیابی به توسعه پایدار است. هدف از این تحقیق تعیین میزان ریسک مدیریت انواع پسماند واحد احیاء مستقیم مجتمع جهان فولاد سیرجان و ارایه راهکارهای کاهش سطح ریسک آن می باشد. لذا در این تحقیق ابتدا شناسایی ترکیب پسماند و سپس شناسایی نحوه مدیریت هر یک از پسماندها، انجام عملیات ارزیابی ریسک به روش رویکرد عمومی General Approach و تعریف اقدام اصلاحی به منظور کاهش سطح ریسک پسماندها صورت گرفته است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که پسماندهای شناسایی شده شامل نرمه گندله، لجن اکسیدی، کلاستر آهن اسفنجی، نرمه آهن اسفنجی، کاتالیست و ...بود که پس از انجام عملیات ارزیابی ریسک مشخص شد که سطح ریسک پسماندها عمدتا در حد قابل قبول با نیاز به اقدام اصلاحی می باشد و راهکارهای پیشنهادی جهت کاهش ریسک های موجود به این شکل تعریف شد: تفکیک از مبداء، بازیافت، آموزش کلیه پرسنل، تشکیل کمیته مدیریت پسماند، تدوین دستورالعمل مدیریت پسماند و اقدامات مدیریتی مانند: کاهش مقادیر پسماند. کنترل اصولی مواد، کاهش حجم و بهبود دستگاهی پیشنهاد گردید.