معاذیر قراردادی بین المللی

رکن اصلی در همه پیمانها، استواری و لزوم وفای به آنهاست .این اصلی است که بر پایه تامین مصلحت اجتماعی و حفظ امنیت تجاری و اقتصادی بنیان نهاده شده و به رسمیت شناخته شده است، با این وجود، اصل لزوم قراردادها نیز مانند دیگر قواعد حقوقی و اجتماعی از گزند ضرورتها در امان نمانده و نباید آنرا مطلق پنداشت. نیازهای غیر قابل انکار و ضرورتهای زندگی اجتماعی، خود را بر این قاعده هم تحمیل میکند و استثنائاتی را بر آن وارد میسازد . این حوادث ، که با درجاتی متفاوت اجرای تعهد را سخت یا ناممکن می سازد ، در اصطلاح معاذیر قراردادی نامیده می شود .