بررسی روش های برنامه ریزی تولید معادن روباز مبتنی بر عدم قطعیت

برنامه ریزی تولید در معادن اهمیت و جایگاه ویژه ای دارد چرا که راه اندازی معادن بزرگ نیازمند سرمایه گذاری کلان است. دوره بازگشت سرمایهمتاثر از تولید سالانه و تولید بهینه سالانه نیز در راستای برنامه ریزی تولید بلندمدت صورت می گیرد. عوامل متعددی باعث می شوند تا عملکردبرنامه ریزی های کوتاه مدت در راستای اهداف برنامه ریزی بلندمدت نباشد. تاخیر در دسترسی به اهداف از پیش تعیین شده در برنامه ریزیکوتاه مدت علاوه برافزایش هزینه های جاری و تغییر ذخیره قابل استخراج، بسته شدن معدن و تبعات پساز آن را نیز در پی خواهد داشت. تاکنونروش های زیادی برای حل بخش های مختلف این مسئله ارائه شده است. بسته به ماهیت پارامترهای ورودی، روش های ارائه شده برای برنامه ریزیتولید معادن روباز به دو گروه روش های قطعی و روش های مبتنی بر عدم قطعیت تقسیم می شوند. در روش های قطعی تمامی داده های ورودیبه صورت قطعی فرض شده و در روش های مبتنی بر عدم قطعیت با توجه به منبع عدم قطعیت، توزیعی از مقادیر به جای یک مقدار واقعی استفادهمی گردد. عدم قطعیت پارامترهای موثر در برنامه ریزی تولید از عوامل موثر در انحراف برنامه ریزی کوتاه مدت از برنامه بلندمدت است. وجود عدمقطعیت در داده های ورودی یک مسئله موجب عدم شناخت صحیح از مسئله و درنتیجه بروز خطا در جواب های به دست آمده برای آن مسئلهخواهد شد. در این مقاله، چند دهه از ادبیات مطرح شده با تاکید خاص بر کارهای برجسته که از برنامه های کاربردی موفق صنعت است، بررسیمی شود. همچنین طیف وسیعی از تکنیک های توسعه یافته برای تولید برنامه ریزی تولید معادن روباز مبتنی بر عدم قطعیت را جمع آوری می شودو اهدافی که در هنگام تصمیم گیری بهینه سازی می شود، برجسته می شود.