ارزیابی نور و شدت روشنایی پیاده رو و اثر آن بر امنیت کاربران (مطالعه موردی: خیابان دانشگاه در تبریز)

امروزه پیچیدگی های زندگی شهری و گستردگی فعالیت در آنها، عملکرد شبانه روزی را به شهرها القاء کرده است. بنابراین جهت ایجاد بستری ایمن زندگی شبانه و ارتقا کیفیت بصری، نورپردازی شهری سهم بزرگی در سرزنده نگهداشتن و ایجاد امنیت در فضای شهری دارد. هدف این پژوهش اندازه گیری شدت متوسط روشنایی و درک کاربران از تاثیر میزان روشنایی بر احساس امنیت، درک از اعمال بزه کارانه و رفاه عمومی می باشد. برای بررسی این موضوع، خیابان دانشگاه در شهر تبریز به دلیل موقعیت ویژه مکانی از نظر قرار گیری بین دانشگاه تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تبریز و همچنین مسیر ارتباطی بیمارستان های آموزشی درمانی امام رضا(ع) و شهید مدنی مورد مطالعه قرار گرفته است. در مرحله ی اول متوسط شدت روشنایی پیاده رو را با استفاده از دستگاه لوکس متر مدل TES-1339R و روش نقاط یابی بین دو پست روشنایی متوالی و میانگین گیری از نقاط محاسبه شده است. بخش دوم پژوهش با مشارکت کاربران از طریق طرح پرسشنامه شامل اطلاعات دموگرافیک و سوالات اصلی پرسشنامه بصورت سوالات بسته مربوط به عوامل موثر در تاثیر شدت روشنایی بر احساس امنیت کاربران، امکانات روشنایی و وضعیت درختان در مکان مورد مطالعاتی در طیف لیکرت طراحی شد. بر اساس دادههای حاصل از برداشت میدانی در خیابان مورد مطالعه، متوسط شدت روشنایی در این مکان 3.0631 لوکس محاسبه گردید که در مقایسه با حالت استاندارد آن بسیار پایین تر می باشد بنابراین این عامل باعث ایجاد احساس ناامنی، استرسزا بودن مکان و احساس ایجاد مزاحمت های خیابانی در کاربران ایجاد شود که کاربران عواملی نظیر: کمبود امکانات روشنایی مناسب، رهاسازی فرم درختان و عدم هرس و فرمدهی تاج آنها را دخیل می دانستند.