ارزیابی رفتار لرزه ای پایه پل های بتنی واقع در محیط خورنده دریایی با استفاده از روش زمان دوام

هر چند طراحی مبتنی بر دوام یک سازه بتنی منجر به رفتار قابل قبول لرزه ای در محیط دریایی و خورنده می گردد با این وجود خرابی های زیادی از سازه های بتنی کنار ساحل و محیط کلرایدی گزارش شده است. خوردگی ناشی از نفوذ یون کلراید منجر به نابودی اعضای بحرانی پل بتن مسلح در طول عمر مفید سازه شده و در نتیجه عملکرد لرزه ای درازمدت پل را تحت زوال قرار می دهد. اثرات یون کلر منجر به ترک خوردگی و پکیدگی پوشش بتن، کاهش مقاومت بتن هسته،کاهش سطح مقطع میلگرد فولادی و زوال مشخصات مکانیکی آن و در نهایت کاهش پیوستگی بین بتن و میلگرد فولادی می شود. حال در تحقیق پیش رو با مدلسازی هر یک از اثرات مضر فوق الذکر، با استفاده از روش زمان-دوام تاثیر خوردگی در مقاومت و تغییرشکل پایه پل مورد نظر طی بازه های زمانی صفر، 15، 30، 60، 90 سال مورد بررسی قرار می گیرد. روش زمان-دوام یک روش جدید تحلیل لرزه ای می باشد که در آن سازه تحت اثر یک تحریک دینامیکی فزاینده که شدت آن به تدریج در طول زمان افزایش پیدا می کند قرار داده می شود. پاسخ سازه در طول زمان بررسی شده و با توجه به پاسخ متناظر با سطوح مختلف شدت تحریک، نقاط قوت و ضعف و عملکرد سازه ارزیابی می گردد