بهبود عملکرد شرکت های نفت و گاز در ایران مبتنی بر مولفه های سرمایه فکری

با ورود از اقتصاد صنعتی به اقتصاد دانش محور، امروزه شرکت ها نیازمند بکارگیری مدل های جدیدی از سرمایه های سازمانی جهت رشد و بالندگی خود می باشند. بر این اساس وجود سرمایه های فکری به عنوان یکی از مهم ترین عناصر تشکیل دهنده اقتصاد دانش محور، می تواند تاثیر شگرفی بر بهبود عملکرد شرکت ها داشته باشد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سرمایه های فکری بر عملکرد شرکت ها مبتنی بر رویکرد کارت امتیازی متوازن BSC صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و کارشناسان شرکت های نفت و گاز ایران می باشد و نمونه آماری به روش طبقه ای تصادفی به تعداد 205 نفر بدست آمده است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه 64 سوالی است که روایی آن به دو روش محتوایی و سازه و پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ 0/837 تایید گردیده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار Amos 21 و به روش مدلسازی معادلات ساختاری انجام شده است. نتایج نشان داد که هریک از سرمایه های فکری (انسانی، ساختاری و رابطه ای) تاثیر معناداری بر بهبود عملکرد در شرکت های مورد مطالعه داشته اند که در این بین سرمایه های ساختاری اثر قوی تری در بهبود عملکرد شرکت ها داشته اند. همچنین نتایج دیگر نشان داد که سرمایه های فکری بیشترین تاثیر را بر بهبود عملکرد از منظر مشتری و کم ترین تاثیر را بر بهبود عملکرد از منظر مالی داشته اند