بررسی و مطالعه سیاست جنایی ایران درتخریب میراث فرهنگی

آثار باستانی هر کشور پیشینه تاریخی آن کشور محسوب می گردد و این آثار دارای ارزش و اهمیت فراوانی هستند مردم با دیدن آنها به وحدت ارزش های انسانی پی می برند و آثار باستانی را میراثی همگانی می دانند. هر تکه ای از ایران دارای ارزش تاریخی است و تمدنی چند هزارساله است و برای حفظ و نگهداری آن باید تلاش نمود. خوشبختانه برنامه وسیع و دامنه داری همانند یک جهاد ملی برای حفظ و نگهداری آثار معماری باستانی در کشور در حال انجام می باشد. عموما اینگونه اثار از اثاری هستند که طبق قانون اساسی 1 ( اصل 45 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران) در دست دولت هست و مالکیت انحصاری وجود ندارد. دراین تحقیق باید از روش های مربوط به علوم انسانی استفاده کرد و به تناسب موضوع مورد پژوهش موضوع جنبه تئوری و بنیادی دارد به این صورت که با ارائه نظریات و تجزیه و تحلیل آنها و استفاده ازروش های توصیفی، تلاش می شود تا اطلاعات و داده ها را در موضوع مورد پژوهش جمع آوری نموده و سپس با بررسی و تجزیه و تحلیل آنها و توصیف و تبیین به حل سئوالات اصلی بحث بپردازد. ایران در پنج کنوانسیون بین المللی مهم دنیا عضو شده و براساس قانون کشورمان، مصوبه ها و قوانین این کنوانسیون ها ضمانت اجرایی دارند. چند کنوانسیون بین المللی در زمینه تخریب میراث فرهنگی وجود دارد که بیشتر آنها از سوی یونسکو و سازمان های وابسته به آن تصویب شده اند. براساس اصل 72 قانون اساسی کشورمان اگر ایران در کنوانسیونی عضو شده یا آن را بپذیرد، کنوانسیون یاد شده به یکی از قوانین کشور تبدیل می شود.