ارائه مدل مفهومی عوامل موثر بر نوآوری باز در مراکز تحقیق و توسعه

سازمانهای امروزی برای ادامه حیات بایستی پویا بوده و مدیران و کارکنان آنها افرادی خلاق و نوآور باشند تا بتوانند سازمان را با این تحولات منطبق ساخته و جوابگوی نیازهای جامعه باشند. به بیان دیگر در سیستم اقتصاد جهانی و رقابت روزافزون موجود، خلاقیت و نوآوری در حکم بقا و کلید موفقیت سازمانها است. هدف از این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر نوآوری باز در مراکز تحقیق و توسعه صنایع دفاعی است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، پس از مطالعات در حوزه نوآوری باز و شناسایی عوامل موثر بر آن از طریق مرور ادبیات و تحقیقات صورت گرفته به کمک پرسشنامه ای که بین 120 نفر از کارکنان سازمان صنایع دفاع توزیع و جمع آوری شده بود و ابزار آماری تحلیل عاملی که بهوسیله نرمافزار SPSS صورت گرفت، 8 عامل به عنوان عوامل موثر بر نوآوری باز در صنایع دفاعی شناسایی شدند. در مرحله بعد، این عوامل شناساییشده به کمک فن سو آرا اولویت بندی شدند. بدین منظور دو پرسشنامه در دو مرحله بین 7 نفر مدیران صنایع دفاع به عنوان خبرگان موضوع، توزیع و جمع آوری شد که محاسبات این مرحله از کار نیز به کمک نرم افزار EXCEL انجام گرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که عوامل همکاری و ارتباط با دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی به عنوان مهمترین عوامل موثر بر نوآوری باز در صنایع دفاعی توسط مدل شناسایی شدند. این در حالی است که دو عامل همکاری با رقبا و عوامل سیاسی نیز به عنوان کم اهمیت ترین عوامل موثر بر نوآوری باز در این صنعت معرفی شدند.