محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- تاثیر کودهای زیستی و نانو اکسید آهن و روی بر عملکرد و اجزای پر شدن دانه گندم در شرایط شوری خاک

به منظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و نانو اکسید آهن و روی بر عملکرد و اجزای پر شدن دانه گندم در شرایط شوری خاک، آزمایشفاکتوریلی در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلیدر سال 1393 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل شوری خاک در سه سطح (صفر به عنوان شاهد و اعمال شوری های 25 و 50 میلی مولاردر خاک به ترتیب معادل با 3 / 2 و 6 / 4 دسی زیمنس بر متر) با استفاده از آب آبیاری و از طریق نمک NaCl و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد(عدم تلقیح، تلقیح بذر با ازتوباکترکروکوکوم استرین 5، آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF و سودوموناس پوتیدا استرین 186) و محلول پاشی(بدون محلول پاشی، محلول پاشی با نانواکسید آهن، محلول پاشی با نانواکسید روی و محلول پاشی توام نانواکسید آهن و روی) بودند. مقایسهمیانگین ها نشان داد که بیشترین مولفه های پر شدن دانه (حداکثر وزن دانه، سرعت پر شدن دانه، طول دوره پر شدن دانه و دوره موثر پر شدن) وعملکرد (49 / 2 گرم در بوته) در عدم اعمال شوری، کاربرد باکتری سودوموناس و محلول پاشی توام نانواکسید روی و آهن و کمترین آنها و عملکرد(94 / 1 گرم در بوته) در شوری 50 میلی مولار، عدم کاربرد باکتری و عدم محلول پاشی بدست آمد.