محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- بررسی تاثیر تلقیح باکتری های محرک رشد، قارچ میکوریز و قارچ اندوفیت بر جذب برخی عناصر در گیاه گندم تحت شرایط شور

شوری خاک از جمله ویژگی های پویای خاک است که بشر از هزاران سال پیش در مبارزه با آن بوده است استفاده از کودهای بیولوژیکجهت بهبود تغذیه غلات به عنوان یکی از راه حل های اساسی و مفید در شرایط تنش شوری مطرح می شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیرباکتری های محرک رشد (Pseudomonace fluorescens, Stenotrophomonas maltofilia, Pseudomonace aeruginose) ، قارچ میکوریز آربوسکولار (Glomus versiform, Glomus fasciulatum, Glomus intraadices) و قارچ Pirformospora indica بر روی میزان جذب عناصر (NPK) گیاه گندم در شرایط شور بررسی شد. آزمایش بصورت طرح کاملا تصادفی در قالب فاکتوریل شامل دو فاکتور میکروبی (چهارسطح) و شوری (سه سطح) در سه تکرار انجام شد. گیاهان بعد از 60 روز برداشت شدند. نتایج نشان داد که اثر اصلی سطوح شوری و میکروبی برنیتروژن، فسفر و پتاسیم معنی دار (P<0/001) بود همچنین اثر متقابل شوری و تلقیح میکروبی بر غلظت نیتروژن (01 / 0 > P) و فسفر(001 / 0 > P) معنی دار بود در بین تیمارهای میکروبی بیشترین غلظت نیتروژن در تیمار میکروبی قارچ اندوفیت با 529 / 2 درصد و بیشترین غلظتفسفر با 486 / 0 و 473 / 0 به ترتیب مربوط به تیمار میکوریز و باکتری در شرایط غیر شور بدست آمد. بیشترین مقدار پتاسیم در بین تیمارهایمیکروبی 056 / 2 درصد مربوط به تیمار باکتری بود چنین استنباط می گردد که تحت تنش شوری میتوان از ریزجانداران محرک رشد بعنوانافزاینده رشد گیاهان بهره گرفت.