رویکرد به محرمیت در معماری خانه های سنتی اسلامی ایرانی و ارایه تمهیداتی برای محرمیت و اصلاح معایب خانه های معاصر با شیوه نوین

پایبندی ایرانیان به حجا ب، مربوط به قرن ها قبل از ظهور دین مبین اسلام می باشد و در طراحی تخت جمشید که متعلق به پانصدسال قبل از میلاد مسیح است، نمایان می باشد. در معماری ایرانیان پس از ظهور دین مبین اسلا م، محرمیت، کالبدی حاکم بر معماری سنتی ایران یافت، دیگر معماری ایرانی بدون آمیزه های اسلامی معنا و ظهور پیدا نمی کرد، معماران با آمیزه های اسلامی، محرمیت را در قرارگیری، طراحی تمام قسمت های بناها خصوصا خانه ها را در سرفصل کار خود قرار دادند. باید اذعان کرد، بسیار هوشمندانه و هنرمندانه، با بکارگیری حیاط مرکزی ها وگیاهان و ایجاد تعدد حیاط ها حریم خانواده ر ا از محل رویت نامحرمان مصون می داشتند. متاسفانه در حال حاضر بدلیل گرانی خصوصا زمین، اجبارا از بسیاری از فضاهای موجود در خانه های سنتی صرفنظر می شود که این خود اثرات مخربی در حتی سلامت فیزیکی و روحی مردم داشته است. چرا که برای نیل به حفظ محرمیت، بدون عناصر سنتی، خانه ها دلگیر طراحی شدند .در این مقاله، نگارنده سعی دارد، با روش های تحقیقی- تحلیلی- کتابخانه ای، بررسی کتب و مقالات مرتبط و همچنین تحلیل چند جانبه، روش های اعمال محرمیت در خانه های سنتی (از جمله کاربرد حیاط) را مورد قرار داده و با توجه به دستاوردهای نوین و شرایط فعلی، برای رفع کمبودها، ضعف ها و ایرادهای معماری خانه های موجود راه حل هایی ارائه گردد .