بررسی بافت با ارزش تاریخی و تاثیر آن در رونق گردشگری روستایی (مطالعه موردی: روستای قلعه نو سیستان)

کشور ایران با داشتن منابع غنی طبیعی و ذخایرگرانبهای تاریخی و فرهنگی از بستر مناسبی جهت توسعه گردشگری برخوردار است، بافت های تاریخی بستری مناسب جهت برآورده شدن بسیاری از اهداف گردشگری با تاکید بر گردشگری تاریخی - فرهنگی می باشند. گردشگری میتواند برای شناخت تمدن، فرهنگ، آداب و رسوم و سنت های یک گروه، جامعه، شهر یا یک کشور از طریق بازدید بناهای باستانی و معماری دوره های مختلف تاریخی، موزه ها و شرکت در جشنواره های هنری بسیار مفید وسودمند باشد. روستای قلعه نو از معدود روستاهای کشور ایران است که علیرغم تحولات به وجود آمده طی دهه های اخیر، همچنان فرهنگ، هویت و بافت تاریخی خود را حفظ نموده است. با گسترش روز افزون مهاجرت های روستایی، کاهش در آمدهای خانوارهای روستای قلعه نو و افول کشاورزی روستایی، نیاز روز افزون به فعالیتی جایگزین و در عین حال مکمل برای کشاورزی، در روستای قلعه نو احساس می شود تا به منظور توسعه پایدار روستایی، امکان بهره مندی روستاییان از معیشت پایدار فراهم آید. متنوع کردن اقتصاد روستای قله نو به سوی فعالیت های غیر کشاورزی و دامداری بدان معنا است که نه تنها باید به رشد فعالیت های غیر کشاورزی روستایی، بلکه به افزایش و تنوع فعالیت های کشاورزی و غیر کشاورزی و منابع در آمدی مکمل در راهبردهای معیشت خانوارهای روستایی توجه کرد. گردشگری روستایی راهکاری ذیقیمت برای تنوع بخشیدن به اقتصاد جوامع روستایی به شمار می رود. این پژوهش با هدف بررسی بافت با ارزش تاریخی روستای قلعه نو و تاثیر آن در رونق گردشگری این روستا انجام شده است. روش پژوهش حاضر توصیفی _ تحلیلی است. نتایج پژوهش نشان داده است با توجه به بناهای با ارزش موجود و معماری منحصر به فرد روستای قلعه نو یک مدیریت مناسب جهت حفاظت، مرمت و معرفی این روستا به گردشگران می تواند موثرترین و راهگشاترین راه برای رونق گرد شگری این روستا بحساب آید.