بررسی تجربی اثر استفاده از فین دایره ای و مربعی در آب شیرین کن خورشیدی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 911

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISME28_451

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1399

چکیده مقاله:

استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر در فرآیندهای شیرین سازی آب همواره رو به توسعه میباشد. یکی از روشهای شیرین سازی آب استفاده از آبشیرینکنهای خورشیدی است. در این مقاله به بررسی تجربی اثر استفاده از فین مربعی و دایره ای در آبشیرین کن خورشیدی حوضچه ای دو شیب پرداخته میشود. آزمایشها در شهر دزفول، در فصل زمستان، واقع در جنوب غربی ایران (طول جغرافیایی48,36° و عرض جغرافیایی(32,42° صورت گرفته است. مساحت سطح مقطع حوضچه آبشیرین کن 0,277 m2، ابعاد فین دایرهای تو خالی از جنس آهن (قطر 20 mm، ارتفاع 10 mm و ضخامت (2 mm و ابعاد فین مربعی تو خالی از جنس آهن (طول 20 mm ، عرض10 mm و ضخامت (2 mm می باشد. از طرفی تعداد 18 فین در آزمایشها بکار رفته است. آزمایشها طی سه حالت انجام گرفته است، در حالت اول آبشیرین کن خورشیدی با فین مربعی، در حالت دوم آبشیرین کن خورشیدی با فین دایره ای و در حالت سوم آب شیرین کن خورشیدی ساده. نتایج آزمایشها نشان داد که بهره وری در آبشیرین کن با فین دایره ای به میزان 12درصد بیشتر از آب شیرینکن با فین مربعی است. همچنین میزان افزایش بهره وری در آبشیرین کن با فین دایره ای و مربعی نسبت به حالت ساده به ترتیب 16درصد و 4 درصد می باشد. همچنین بیشینه ی دمای حوضچه در حالت دایره ای، مربعی و ساده به ترتیب 60، 58 و 55 درجه می باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، آب شیرین کن خورشیدی ، فین ، افزایش بهره وری

نویسندگان

محمدرضا عصاری

دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران

حسن بصیرت تبریزی

استاد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران

احسان اسفنده

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران

رضا بهاروند

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول، دزفول، ایران