تاثیر اسید جیبرلیک و اسید سالیسیلیک بر ویژگی های فیتوشیمیایی، ظرفیت آنتی اکسیدانی و عناصر غذایی انگور رقم بیدانه سفید

سابقه و هدف: حبه های انگور منبع عالی از رنگدانه های طبیعی و شامل مقادیر زیادی از ترکیبات مختلف آنتی اکسیدانی می باشند. مشخصه اصلی تولید انگور مدرن، انطباق آن با الزامات بازار هدف مانند بهبود کیفیت انگور و ارزش تغذیه ای بالاست. علاوه بر این، بیدانه بودن یک ویژگی مهم کیفی میوه ی انگور است. انگورهای بیدانه به میزان زیادی به دلیل خوش خوراکی و ترجیح مشتری در بازار جهانی هم به صورت تازه خوری و هم کشمش مورد توجه بوده بنابراین در راستای بهبود ویژگی های بیوشیمیایی انگور رقم بیدانه سفید تاثیر محلولپاشی اسید جیبرلیک و اسید سالیسیلیک بر برخی صفات کیفی، ترکیبات آنتی اکسیدانی و عناصر غذایی میوه بررسی گردید. مواد و روش ها: این پژوهش با طرح بلوک های کامل تصادفی در قالب فاکتوریل با سه تکرار برای سنجش برخی از صفات کیفی (pH، TSS، TA، گلوکز، فروکتوز، نسبت فروکتوز به گلوکز)، ترکیبات آنتی اکسیدانی (فنول کل، فلاونوئید کل، آنتوسیانین کل، ویتامین ث، فعالیت آنتی اکسیدانی، آنزیم PAL، آنزیم پلی فنل اکسیداز) و عناصر غذایی (N-P-K-Ca- Mg-S- Fe- Zn- Cu- Mn- Br)، اجرا شد. عامل های آزمایش شامل اسید جیبرلیک در سه سطح (صفر، 40 و 80 میلی گرم در لیتر) و اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 75 و 150 میلی گرم در لیتر) بود. یافته ها: نتایج نشان داد که به جز اثر اسید سالیسیلیک بر آنزیم PAL، تمامی غلظت های مختلف تیمارها و اثرات متقابل آنها روی صفات مورد مطالعه معنی دار بود. میزان گلوکز و فروکتوز میوه های انگور رقم بیدانه سفید به ترتیب در محدوده 66/88 تا 74/151 و 92/72 تا 66/132 گرم در کیلوگرم تعیین شد. بیشترین میزان محتوای فنول کل (77/43 میلی گرم معادل اسید گالیک بر 1 میلی لیتر عصاره میوه)، فلاونوئید کل (51/1 میلی گرم معادل کوئرستین بر 1 میلی لیتر عصاره میوه) و فعالیت آنتی اکسیدانی با روش DPPH (02/86 درصد) در تیمار اثر متقابل نمونه های محلول پاشی شده با 40 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک و عدم استفاده از اسید سالیسیلیک مشاهده شد. بالاترین میزان آنتوسیانین (51/3 میلی گرم سیانیدین 3-گلوکوزید بر 1 میلی لیتر عصاره میوه) و میزان فعالیت آنزیم PAL (n mol cinnamic acid FW min-1 90/7) در اثر متقابل میوه های تیمار شده با غلظت 80 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک و 75 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک تعیین شد. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین میزان فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در اثر متقابل تیمار 40 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک و 75 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک وجود داشت. بالاترین میزان عناصر نیتروژن (63/0 درصد)، فسفر (14/0 درصد)، پتاسیم (41/1 درصد) و منیزیم (05/0 درصد) در تیمار 80 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک و 75 میلی گرم در لیتر اسید سالیسیلیک مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که با اعمال تیمارهای اسید جیبرلیک و اسید سالیسیلیک می توان ویژگی های بیوشیمیایی میوه انگور را بهبود بخشید. مطابق نتایج پژوهش حاضر تیمارهای حاوی اسید جیبرلیک اثرات بیشتری بر تجمع ترکیبات آنتی اکسیدانی و فعالیت آنتی اکسیدانی نسبت به اسید سالیسیلیک داشتند.