بررسی ارتباط بین استرس و فرسودگی شغلی بر سلامت روان کارکنان ورزش و جوانان استان تهران

چکیده مقدمه:  مطالعات نشان داده است که سلامت افراد می تواند در نتیجه روابط کاری افراد و فشارهای ناشی از شغل تغییر یابد، به ویژه زمانی که حوزه روانی افراد درگیر این مسئله باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین استرس و فرسودگی شغلی بر سلامت روان در کارکنان ورزش و جوانان استان تهران بود. روش کار: روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان تهران بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی تعداد ۲۸۶ نفر بعنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه های استاندارد استرس شغلی، فرسودگی شغلی و سلامت روانی بود. روایی صوری و محتوایی آن به تایید ۲۰ نفر از متخصصین رسید و روایی سازه آن با تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه نیز در یک مطالعه مقدماتی با ۳۰ شرکت کننده و با آلفای کرونباخ ۸۵/۰ محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین فرسودگی شغلی و استرس شغلی با سلامت روان ارتباط معنی داری وجود دارد (۰۵/۰≥ P). نتیجه گیری: به نظر می رسد با تمرکز روی عوامل بوجود آورنده استرس و فرسودگی شغلی کارکنان، می توان شرایطی را به وجود آورد که کارکنان بتوانند با کمترین استرس و در نتیجه فرسودگی جسمی، روانی و عاطفی کمتر در سازمان به فعالیت های خود ادامه دهند و این امر باعث بهبود سلامت روانی بیشتر می گردد.