تزریق پلیمر جهت ازدیاد برداشت در شرایط یک مخزن ماسه سنگی حاوی نفت سنگین: شبیه سازی در مقیاس مغزه

یکی از راه های بهبود بازه جاروبی و دستیابی به یک جبهه پایدار در فرایند سیلابزنی، افزایش ویسکوزیته آب تزریقی با استفاده از پلیمر است. تزریق باعث کاهش تحرک پذیری آب شده و بدین ترتیب می تواند باعث افزایش ضریب برداشت نفت شود. در این مقاله شبیه سازی یک بعدی تزریق آب و پلیمر با رفتار نیوتنی و غیر نیوتنی در صورت وجود یا عدم وجود جذب سطحی به وسیله نرم افزار CMG انجام شده است. در این قسمت تمامی مکانسیم های موثر بر تزریق پلیمر همچون جذب سطحی، نسبت تحرک، اثر رئولوژی سیال ( با در نظر گرفتن رفتار نیوتنی و غیر نیوتنی)، اثر شوری و اثر غلظت مورد بررسی قرار گرفته است. بیشترین مقدار ضریب بازیافت نفت مربوط به سیال با خصوصیت ضخامت برشی بوده که برا بر با 71 درصد است و حدود 5 درصد بیشتر از پلیمر با رفتار نیوتنی می باشد.