تنوع زیستی و آموزه های دینی و فرهنگی

تنوع زیستی، تنوع ژنها، گونه ها و اکوسیستم ها بوده و حفاظت از آن یکی از مسائل اصلی دهه های اخیر است. یافته ها بیانگر آن است که رویکردهای حفاظت از تنوع زیستی قدمتی طولانی داشته و آنچه که بر پایه باورها و اعتقادات مذهبی- فرهنگی تاکید داشته اند پایدار تر و موثر تر از قوانین و مقررات دولتی بوده اند. تقریباَ تمامی ادیان اصلی جهان رهنمود های ارزنده ای در مورد رابطه مردم و تنوع زیستی برای پیروان خود داشته اند، گرچه این واژه یا ترم به شکل امروزی خود بکار برده نمی شده است. مذهب بودا اهمیت قابل توجهی برای حیات وحش و حفظ تنوع زیستی قائل است. در این آیین احترام به حیات در طبیعت امری اساسی است و هر فرد با زندگی ساده خود می تواند با سایر مخلوقات هارمونی داشته و بیاموزد که چگونه با تمامی موجودات زنده در ارتباط باشد. در مسیحیت دستوراتی در خصوص حفظ منابع طبیعی از قبیل حفظ درختان میوه، زمین های کشاورزی و حیات وحش ارائه شده است. هندوها معتقدند که تمامی موجودات زنده دارای نقش ثابت در طبیعت هستند و طوری با یکدیگر عمل می نمایند که هیچ حلقه ای در این زنجیره حیات از دست نمی رود. در اسلام اعتقاد بر این است که تمامی هستی و موجودات زنده توسط خداوند یگانه خلق شده است قرآن کریم اصولی را ارائه می نماید که یه اهمیت مخلوقات، استفاده بهینه از آنها، تناسب در خلقت و تفکر و تعقل در آفرینش آنها اشاره شده است. بنابراین رابطه ای بین تنوع بیولوژیکی و باورهای مذهبی، فرهنگی و سنتی مردم وجود دارد که عمل به آنها سبب توسعه پایدار می گردد.