تاثیر یک دوره تمرینات قدرتی بر تعادل ایستای دختران عقب مانده ی ذهنی آموزش پذیر مبتلا به سندروم داون دارای اضافه وزن

با توجه به مشکلات تعادل و قدرت در دانش آموزان کم توان ذهنی، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین قدرتی بر تعادل ایستای دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام گردید. پس از طی مسیر اداری و کسب مجوز و هماهنگی بین اداره آموزش و پرورش، 20 نفر از دانش آموزان واجد شرایط (دارای اضافه وزن) انتخاب شد. این افراد به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. در این مطالعه داده های گردآوری شده با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار و نمودار مورد توصیف قرار گرفت. در ادامه به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون t مستقل و آنالیز کوواریانس برای تعیین تفاوت های بین گروهی استفاده شد. نتایج آزمون تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری نشان می دهد که نمرات تعادل ایستا با چشم باز و چشم معنادار می باشد و گروه تجربی در هر دو متغیر بهبود بسته و نیز قدرت عضلات بازکننده کمر در سطح P≤0/05 معناداری را تجربه کرده است بنابرین، تاثیر تمرین بر تعادل ایستا با چشمان باز و بسته معنا دار می باشد و می توان از این شیوه تمرینی برای بهبود تعادل ایستا دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر استفاده نمود