اثرات تیمارهای دودی بر جوانه زنی بذرهای استراتیفیکاسیون شده گیاه دارویی- مرتعی کما (Boiss. Ferula ovina)
محل انتشار: مجله فیزیولوژی محیطی گیاهی، دوره: 14، شماره: 55
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 473
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ECOP-14-55_007
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1399
چکیده مقاله:
گیاه کما (Apiaceae)Boiss. Ferula ovina یک گیاه چندساله دارویی در مراتع و مناطق کوهستانی مرتفع ایران است. جمعیت این گونه دارویی- مرتعی ارزشمند به دلیل بهره برداری بی رویه، تغییر شرایط اقلیمی همین طور کمون بذرهای آن در زمان بلوغ رو به کاهش است. در این تحقیق برای نخستین بار اثر تیمارهای دودی (ذرات دود و دو روش تهیه عصاره دودی) حاصل از سوختن کاه گندم بعد از اعمال دورههای مختلف استراتیفیکاسیون سرد (0، 7، 15 و 30 روز) بر جوانهزنی بذرهای کما مطالعه شد. بر اساس نتایج، استراتیفیکاسیون باعث تغییر سطح کمون و افزایش درصد و سرعت جوانهزنی بذرهای کما به طور معنی دار نسبت به شاهد شد. اعمال تیمار ذرات دودی بعد از استراتیفیکاسیون، سرعت و درصد جوانهزنی بذرها را نسبت به شاهد افزایش داد. بیشترین افزایش درصد جوانهزنی نسبت به شاهد (20 درصد) در تیمار 2 دقیقه مجاورت با ذرات دود بعد از 7 روز استراتیفیکاسیون سرد مشاهده شد. دو روش عصاره دودی مورد استفاده در این تحقیق در دامنه 001/0 و 01/0 نسبت حجمی بعد از استراتیفیکاسیون جوانهزنی بذر را افزایش دادند به طوری که بیشترین درصد جوانهزنی (80 درصد) از نسبت 001/0 محلول آبی کاه نیم سوز بعد از 30 روز استراتیفیکاسیون به دست آمد، اما محلول پایه دود آب منجر به کاهش درصد جوانهزنی در تیمارهای 0 و 30 روز استراتیفیکاسیون و تولید گیاهچههای ضعیف در تمامی دورههای استراتیفیکاسیون شد. به طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد که اعمال تیمارهای دودی در این مطالعه سرعت و درصد جوانهزنی بذرهای استراتیفیکاسیون شده کما را بهبود می بخشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ساناز زرداری
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
فرشید قادری فر
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
حمیدرضا صادقی پور
گروه زیست شناسی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران
ابراهیم زینلی
گروه زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :