مطالعه فرآیند ارتباط موثر دانشگاه های هنر با صنعت و جامعه

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 957

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IBAEONF02_099

تاریخ نمایه سازی: 4 مرداد 1399

چکیده مقاله:

در این نوشتار با هدف تعامل بیشتر دانشگاه با صنایع به ویژه صنایع هنری، شرکتها و مشاغل محلی به معرفی راهکاری پرداخته شده است که توسعه و رشد هنر و دانش با نگاه کاربردی ایجاد شود. همچنین، کشف نیازهای پنهان جامعه و صنعت در حالتی انجام گرفته که تمامی فضاها به فضاهای یادگیری تبدیل شوند. از این رو، تفکر طراحی و حل مساله برای رویارویی با چالشها از مهارتهای اصلی برای آموزش به شمار می آید و از طرفی، این ارتباط میتواند منجر به توجه به گروه های گسترده تر جامعه در راستای بهبود کیفیت خدمات عمومی به کمک هنر گردد. همچنین، علاوه بر ارتباطی که به شکل کنونی بین دانشگاه، صنعت و جامعه وجود دارد، فرایندی پیشنهاد شده است که در آن عوامل دانشگاهی شامل استاد و دانشجو در روندی مستقیم تر، خود به دنبال فرصتهای موجود در صنعت و جامعه میگردند. در فرایند حاضر که می بایست پس از آموزش مهارتهای مورد نیاز برای ارتباط، زبان و بیان موثر آغاز شود، دانشجو این فرصت را مییابد که در پروژه درسیاش، در محلی کسب تجربه کند که در آینده پتانسیل اجرای پروژه را دارد یا قابلیت همکاری پس از تحصیل در آنجا فراهم است. بدیهی است برای پیاده سازی این ایده، تاکید بر واحدهای درسی پروژه محور است که در طول دوران تحصیل، دانشجو دستاورد خود را چه به صورت فرضیه و چه پژوهشهای محصول محور )خروجی آثار هنری یا پروتوتایپ محصول( ارائه میدهد. طرح جدید مطرح شده در مقاله حاضر که دارای تفاوتهای ماهوی و اجرایی بسیاری با کارآموزی است، با بررسی مروری تجربیات و فعالیتهای واحد ارتباط با صنعت و کارآفرینی دانشگاه هنر شیراز و نیز تحلیل 15 مقاله مرتبط به طرح پیشنهادی نگارش شده است. از طرفی، عدم تعریف واحد کارآموزی برای تمامی رشته های موجود موجب شده است دانشجویان زیادی از تجربه کار واقعی در دوران تحصیل بهره مند نباشند. بنابراین، اجرای چنین برنامه ای با اهداف مذکور میتواند گام کوچکی در پوشش کمبودهای موجود در بازار کار هنرمندان و فارغ التحصیلان رشته های هنری باشد و وضعیت کسب وکارهای هنری را تا حدی بهبود بخشد.

نویسندگان

مهشید بارانی

مربی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه هنر شیراز، ایران

حلما بهبود

کارشناسی ارشد طراحی صنعتی، مدرس دانشگاه هنر شیراز، ایران