معماری طبیعت گرا (ارگانیک) در فضای شهری سالمند محور با توانبخشی محیطی (شهری)

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 774

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PSHCONF09_043

تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1399

چکیده مقاله:

لغت ارگانیک در لغت نامه ها به عنوان مختلف ترجمه شده است. از جمله عالی، بدست آمده از ساز وارهای زنده، وابسته به اندام، تن مایه و ... اثر ارگانیک به اثری گفته می شود. معماری طبیعت گرا سبک تقلیدی نیست بلکه تفسیری از اصول طبیعت برای ساخت فرم های طبیعی است. معماری ارگانیک بسط یافته ی طبیعت و اصولی است که به طور تحت اللفظی به معنای ارتباط بین ساختمان و محیط پیرامونش است به نحوی که ساختمان با سایت موجود ترکیب شده باشد. به بیان دیگر فلسفه ی معماری طبیعت گرا نمایش دهنده ی هماهنگی و سازگاری طبیعت، انسان و محل سکونت است. سالمند به عنوان بخش بزرگی از جامعه کنونی به خاطر عوامل انسانی (نیازها و ناتوانی های سالمندی) در بیشتر موارد از این حق محروم اند. طراحی شهر به عنوان بخشی از جامعه ای که سالمندان در آن حضور دارند نقش بسزایی در روند زندگی سالمندان دارد. در این مقاله به ارائه ی رویکردی جدیدی با نام توانبخشی شهری (محیطی) می پردازیم که هدف آن شناسایی نیازها و ناتوانی های سالمندان و طراحی محیط در جهت کاهش این ناتوانی ها برآوردن نیازهای سالمتی و راحتی می باشد. در نهایت می توان گفت الگویی که در پایان مقاله ارائه شده با هدف سوق دادن دید طراحان به سمت طراحی محیط شهری به نحوی که محیطی که طراحی می کنند نقش یاری دهنده به سالمند در غلبه بر ناتوانی هایش و با محیطی طبیعت گرا و آومش بخش باشد. این الگو حاصل مطالعه مقاله ها و کتاب های مرتبط با موضوع و مشورت با متخصصان این زمینه و تحلیل نگارنده بوده است.

نویسندگان

کامیاب مداحی

دانشجوی کارشناسی معماری دانشگاه پیام نور

زهرا بیدریغ مهر

عضو هیئت علمی گروه هنر و معماری شهرسازی دانشگاه پیام نور