بررسی تاثیر عوامل اقلیمی بر عملکرد تولید عدس در دیمزارهای استان کرمانشاه

عدس یکی از انواع ا صلی حبوبات می با شد که با دا شتن در صد بالایی از پروتئین، کیتف و ارزش غذایی خوب و هضم آسان از اهمیتخاصی در می ان حبوبات برخوردار بوده و به عنوان یکی از مهم ترین منابع پروتئین در تغذیه مردم استفاده میشود. در این پژوهش با استفاده از داده های عناصر اقلیمی 16 ایستگاه سینوپتیکی از قبیل صحنه، کنگاور، سرپل و روانسر و هرسین به بررسی تاثیر این عناصر اقلیمی بر روی کشت عدس پرداخته شد. عناصر اقلیمی ایستگاه هواشناسی سینوپتیکی استان کرمانشاه از 1380 تا سال 1397 از قبیل: متوسط بارش سالانه،حداکثر بارندگی در موقع گلدهی و رسیدن، میانگین درجه حرارت سالانه، میانگین حداکثر درجه حرارت سالانه، میانگین حداقل درجه حرارت سالانه، میانگین درجه حرارت برای جوانه زنی و گلدهی، رطوبت نسبی ماهانه و سالانه گردآوری شد. در این پژوهش از روش آزمون رگرسیون موزون فضایی به منظور بررسی مقادیر تاثیر عناصر و عوامل اقلیمی بر بازده محصول و از نرم افزار Arc map استفاده گردید. نتایج این تحقیق ن شان داد که بهترین محدوده های ک شت عدس دیم در سطح ا ستان و شهر ستانهای ا ستان ، علیرغم مرغوبیت(و بازده) بالای اقلیمی محدوده شهرستانهای صحنه و هرسین(واقع در شرق استان) با توجه به سطح پایین اراضی دیم در این شهرستانها، عملا این دو شهرستان سطح پایینی از اراضی دیم مرغوب برای کاشت عدس را به خود اختصاص دادهاند. بر اساس این پژوهش بالاترین اراضی بسیار مرغوب کشت عدس در شهر ستانهای جوانرود و روان سر(غرب استان) قرار می گیرند. ارا ضی مرغوب نیز در شهر ستانهای سنقر،دالاهو، روانسر و کرمانشاه قرار داشته وسایرشهرستانهانیز دارای سطوح متوسط و پایین مرغوبیت کشت عدس هستند.