رابطه احتمالی میان بازی های رایانه ای، استفاده از شبکه های اجتماعی و کاهش جرایم با استفاده از نظریه فرصت جرم

بازی های رایانه ای یکی از هیجان انگیزترین فعالیت های بشر در قرن بیست ویکم محسوب می شوند. به طوری که عده کثیری از کودکان و نوجوانان ساعات زیادی از شبانه روز را به آنها می پردازند. و جذابیت این بازی ها و استقبال کودکان و نوجوانان از آنها باعث شده است که جایگاه خاصی در میان سایر وسایل بازی پیدا کنند. در عین حال، دیدگاه های متفاوت و گاه متعارضی در مورد بازی های رایانه ای وجود دارد. برخی نگرشی حمایت کننده و مثبت نسبت به این بازی ها دارند، زیرا معتقدند این بازی ها به روش های مختلفی انگیزش برای یادگیری را در کودکان و نوجوانان ایجاد کرده و افزایش می دهند. و برخی بر تاثیر منفی بازی های رایانه ای تاکید می کنند و معتقدند که این بازی ها، نه تنها پرخاشگری و خشونت را در کودکان و نوجوانان افزایش می دهد، بلکه باعث وابستگی و حتی اعتیاد آنان به این بازی ها می شوند؛ به طوری که عده زیادی از کودکان و نوجوانان بخش درخور توجهی از اوقات فراغت خود را به این بازی ها اختصاص می دهند. تحقیقات انجام شده نشان می دهد که گسترش روزافزون بازی های رایانه ای و جذب کودکان و نوجوانان به این بازی ها عوارض گوناگونی در پی دارد. صاحبنظران علوم اجتماعی و روانشناسی در مطالعه پیامدهای اعتیاد به بازی های رایانه ای به نقش این بازی ها درانزواطلبی، گوشه گیری و کاهش روابط و تعاملات اجتماعی نوجوانان و رفتار پرخاشگرانه تاکید ورزیده و پیامدهای نگران کننده آن را مورد مطالعه قرار داده اند. در این مقاله سعی بر این است که با استفاده از نظریه فرصت جرم نشان دهیم که اصلی ترین راه برای پیشگیری از جرم، از بین بردن فرصتهای جرم است. در حال حاضر، این نظریه پایه و اساس بسیاری از روش های مکانیکی پیشگیری از جرم قرار گرفته است.