بهسازی مهارت های اجتماعی- هیجانی در دانش آموزان

یکی از عوامل موثر در ارتقای تعاملات کلاسی و کیفیت کلاس، یادگیری اجتماعی-هیجانی است. یادگیری اجتماعی- هیجانی فرایندی استکه به یکپارچه سازی تفکر، احساس و رفتار به منظور آگاهی از خود و دیگران، تصمیم گیری های مسئولانه و مدیریت رفتارهای خود و دیگراناشاره دارد. برنامه های مداخله ای یادگیری اجتماعی-هیجانی برای تسهیل این فرایند به شیوه های نظام مند و جامع در مدارس طراحی می-شوند. در مطالعه حاضر، با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی، مشخصه های یادگیری اجتماعی- هیجانی و برنامه های مداخله ای یادگیریاجتماعی-هیجانی مدارس و به ویژه فعالیت های کازل شناسایی و معرفی شد که برای ارتقای سلامت روان در کودکان و نوجوانان بر اساسیادگیری اجتماعی-هیجانی، دستورالعمل ها و برنامه هایی را با رویکردهای دقیق تدوین کرده است. ویژگی این رویکردها، یکپارچه سازی وادغام مهارت های یادگیری اجتماعی-هیجانی با سوادآموزی و تمرین های مرتبط با کلاس و مدرسه است. در میان بسیاری از رویکردها، بهراهبردهای ارتقای تفکر جایگزین، کلاس های پاسخگو، تشخیص، فهم، طبقه بندی، ابراز و نظم دهی هیجان، جامعه مراقبتی مدرسه، تصمیم-گیری، دومین گام، خواندن، نوشتن، احترام و حل تعارض، تصمیم گیری اجتماعی/حل مسایل اجتماعی و والدگری هوش هیجانی پرداختهشد. یافته های این پژوهش ضمن ارایه مدل های مداخله ای متعدد برای مدارس و مشارکت خانواده ها، نشان داد زمانی که مدارس نقشاساسی مهارت های اجتماعی و هیجانی را در یادگیری و زندگی موفق روشن می سازند و برنامه های جامع، هماهنگ و دقیق را اجرا می کنند،احتمالا بر شایستگی های اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان به طور مثبت تاثیرگذار خواهند بود. نتایج این مطالعه می تواند به عنوانراهنمایی برای برنامه ریزان درسی و مدارس مطرح گردد تا در تصمیم گیری های ارتقای جو کلاس اهمیت بیشتری به شناسایی عواملاجتماعی و هیجانی کلاس ها و تقویت آنها از طریق برنامه های مداخله ای دهند.