مطالعه وضعیت آمادگی گذار دانشگاه به کار دانشجویان دانشگاه اصفهان: تاثیر جنسیت و شاخه ی تحصیلی

هدف: پژوهش حاضر، با هدف مقایسه ی وضعیت آمادگی گذار دانشگاه به کار دانشجویان دانشگاه اصفهان به تفکیک جنسیتو شاخه ی تحصیلی انجام شد. روش: روش پژوهش پیمایشی بود که با تحلیل واریانس دوراهه با استفاده از نرمافزار SPSS 23 مورد بررسی قرار گرفت. جامعه ی آماری، کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل در دو سال آخر دوره کارشناسی دانشگاهاصفهان، به تعداد 2683 نفر، در سال تحصیلی 97 - 96 بودند که 408 دانشجو، از طریق نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجمو جنسیت انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها مقیاس آمادگی گذار دانشگاه به کار صادقی و همکاران(1396) بود. یافته ها: نتایج نشان داد که آمادگی گذار دانشگاه به کار دانشجویان پسر به طور معناداری از آمادگی گذاردانشجویان دختر بالاتر بود؛ همچنین مقایسه ی زوجی شاخه های تحصیلی نشان دهنده ی آن بود که آمادگی گذار دانشگاهبه کار دانشجویان علوم پایه، به طور معناداری از آمادگی گذار دانشجویان علوم انسانی و فنی مهندسی کمتر بود. نتیجه گیری:با توجه به آمارهای وزارت علوم مبنی بر محدودیت اشتغال دانشجویان دختر و دانشجویان علوم پایه پس از فراغت از تحصیلو نظر به یافته های پژوهش حاضر، به نظر می رسد که این محدودیت، صرفا به دلیل شرایط بازار کار نمی باشد، بلکه آمادگیکمتر این دو قشر برای ورود به بازار کار نیز بر وضعیت اشتغال ایشان موثر بوده است؛ لذا نظر به فرآیندی بودن پدیده ی گذار،پیگیری برنامه هایی جهت توانمندسازی هرچه بیشتر دانشجویان (به خصوص دانشجویان دختر و علوم پایه)، به منظور تسهیلفرآیند گذار ایشان به سمت بازار کار، از ضروریات می نماید که می بایست توسط نهادهای مرتبط در داخل دانشگاه، به صورتجدی، مورد توجه قرار گیرد.