ارائه ی مدل شایستگی مرتع جهت تعیین مکان مناسب زنبورداری (مطالعه ی موردی مراتع شهرستان کنگاور)

استفاده ی چندمنظوره از مرتع به منظور کاهش فشار چرا و ایجاد اشتغال برای مرتعداران می تواند کمکقابل توجهی به پیشرفت مراتع کند. یکی از استفاده های جنبی سودآور که از مراتع می شود زنبورداری است.این موضوع به ویژه در مناطقی که گیاهان مناسب برای پرورش زنبورعسل وجود دارند، حائز اهمیت است. لذابه منظور تعیین شایستگی مراتع شهرستان کنگاور (روستای توشمالان و قاسم آباد) با استفاده از روشپیشنهادی فائو (1991) و سامانه ی اطلاعات جغرافیایی و با توجه به عوامل موثر در مدل شایستگی مرتعبرای زنبورداری (معیار پوشش گیاهی، عوامل آب و هوایی، عوامل محیطی و دسترسی به منابع آب) ونقشه ی مکان های مناسب جهت زنبورداری ارائه گردیده است. نمونه برداری در تیپ گیاهی منطقه ی موردنظربه روش تصادفی سیستماتیک با استقرار ترانسکت 200 متری و اندازه گیری دادهی درصد پوشش گیاهی،تراکم پوشش گیاهی، وجود یا عدم وجود گیاهان شهد زا و گیاهان گرده زای موردعلاقه ی زنبورعسل درپلات 1 متر مربعی انجام گردید. در زیر مدل منابع آب (دسترسی به منابع آب، وجود منابع آب، فاصله یزنبورستان ها تا منابع آبی) و در زیر مدل پوشش گیاهی (طول دوره ی رویش گیاهی و جذابیت گیاهان برایزنبورعسل و گیاهان شهد زا و گرده زا) از فاکتورهای موثر بدست آمد. از بین عوامل مورد بررسی کاهشگیاهان شهد زا و گرده زا به علت خشکسالی و یا تبدیل اراضی مرتعی به سایر کاربری ها، کاهش میزانگیاهان کلاس 1 و وجود جاده ها و یا گردوغبار در منطقه از عوامل محدودکننده ی شایستگی است همچنینطبق آمار و اطلاعات و پرسشنامه های مطرح شده تغییرات میزان بارندگی و دسترسی به منابع آب در منطقهاز مهمترین عوامل موثر بر شایستگی مرتع برای زنبورداری در منطقه بوده است.