نقش میکروارگانیسم ها در سرنوشت رادیونوکلئید ها در خاک

امروزه رادیونوکلئید ها به میزان قابل توجهی در بخش های مختلف علمی و تجاری مورد استفاده قرار می گیرند که در نتیجه آن مقادیر زیادی زباله های رادیو اکتیو نیز تولید شده است. باکتری ها و آرکئا ها از اولین ساکنان روی زمین هستند که به عنوان میکروارگانیسم های مدل عمل می کنند. این میکروب ها توانایی شان را با زنده ماندن در محیط های با شرایط سخت حتی پرتو های یونیزه کننده شدید، ثابت کرده اند. توانایی آنها در پذیرش و تحمل جهش های ژنتیکی پایدار منجر به ایجاد جهش های نو ترکیب شده است که برای پالایش آلاینده های مختلف نظیر عناصر سنگین، هیدروکربن ها و حتی زباله های رادیو اکتیو مورد استفاده و بهره برداری قرار می کیرند. بنابراین، میکروب ها بار ها و بار ها خودشان را به عنوان کاندیدای اصلی و مناسب برای پالایش مواد زائد مطرح کرده اند. مطالعه اینترکشن این میکروب ها زمانی که با رادیونوکلئید ها مواجه می شوند، قابل توجه است. تاکید اصلی بر باکتری های بومی جدا شده از محیط های حاوی رادیونوکلئید و همینطور پنج مکانیسم اصلی اینترکشن که شامل تجمع زیستی، تغییر شکل زیستی، جذب زیستی انحلال زیستی و رسوب زیستی است، که به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند. استفاده از میکروب هایی که چنین مکانیسم هایی را برای پالایش زباله های رادیو اکتیو نشان می دهند تا حد زیادی به توانایی فردی گونه ها بستگی دارد.