اثر نیتروژن و کودهای زیستی بر برخی ویژگی های زایشی گیاه توت فرنگی

درکشاورزی پایدار، کودهای زیستی به عنوان جایگزینی مهم برای کودهای شیمیایی محسوب می شوند. استفاده از کودهای زیستی ضمن کاهش مصرف و هزینه های تولید ناشی از مصرف کودهای شیمیایی، باعث کاهش آلودگی محیط زیست می گردد. یک آزمایش گلخانه ای برای بررسی تاثیرکودهای زیستی ورمیکمپوست و نیتراژین و کود شیمیایی نیتروژن بر عملکرد کمی و کیفی توت فرنگی در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در آزمایش مذکور 4 سطح صفر 75، 112/5 و 150 میلی گرم نیتروژن در گلدان، سه سطح صفر 0/5 و 1 درصد وزنی ورمی کمپوست و دو سطح تلقیح و عدم تلقیح کود زیستی نیتراژین بکار برده شد. کاربرد هر سه نوع کود سبب افزایش مجموع وزن اولین و دومین میوه گردید. کاربرد کود نیتروژنی سبب افزایش تعداد گل در گل آذین توت فرنگی شد اما کاربرد ورمی کمپوست تعداد گل در گل آذین را کاهش داد. تلقیح نیتراژین سبب افزایش نسبت طول به قطر میوه شد. برهمکنش نیتروژن و ورمی کمپوست به طور معنی داری نسبت طول به قطر میوه را افزایش داد. نتایج نشان داد کاربرد تلفیقی این کودها میتواند سبب افزایش پارامترهای اندازه گیری شده، شود.