نقش واسطه ای رضایت زناشویی در ارتباط استفاده آسیب زای مادران از شبکه های اجتماعی مجازی با مشکلات رفتاری کودکان

امروزه شبکه های اجتماعی مجازی تسهیلات فراوانی از جمله توسعه روابط اجتماعی را فراهم نموده اند، این شبکه ها علی رغم امکانات و مزایایی که فراهم کرده اند آسیب هایی از جمله اعتیاد به استفاده از آنها را نیز با خود به همراه داشته اند .در پژوهش حاضر به بررسی رابطه استفاده آسیب زا از این شبکه ها توسط مادران با مشکلات رفتاری فرزندانشان همراه با بررسی نقش رضایت زناشویی مادران پرداخته شد؛ جامعه آماری شامل تمامی مادران کودکان پیش دبستانی شهر تهران بود که کاربر شبکه های مجازی بودند و نمونه شامل 323 نفر از مادرانی بود که با نمونه گیری غیر احتمالی دردسترس برگزیده شدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه ی استفاده ی آسیب زا از شبکه های اجتماعی مجازی، مقیاس سنجش رابطه و پرسشنامه مشکلات و توانایی های کودکان بود. روش پژوهش نیز از نوع همبستگی و رگرسیون بود. نتایج پژوهش نشان داد که استفاده آسیب زا بر مشکلات رفتاری کودکان هم اثر مستقیم داشته و هم از طریق رضایت زناشویی به طور غیر مستقیم بر این متغیر اثرگذار است. با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش میتوان گفت که استفاده ی آسیب زا از شبکه ها توسط مادران موجب کاهش رضایت زناشویی، مخدوش شدن رابطه آنها با همسرشان و در پی آن ایجاد فضایی همراه با تعارض و خصومت در خانواده میگردد که این مساله میتواند به بروز مشکلات رفتاری در کودکان منجر شود. استفاده از نمونه در دسترس از جمله محدودیتهای این پژوهش است همچنین پیشنهاد میشود که ارتباط رابطه مادر- کودک با مشکلات رفتاری در پژوهش های آتی نیز بررسی شود.