آسیب شناسی تحصیلی از دیدگاه پدیده شناسی: طبقه بندی و ارزیابی ابعادی

اختلالات یادگیری و مسایل تحصیلی دو بخش جداگانه در آسیبشناسی تحصیلی محسوب میشوند. مسایل تحصیلی در مرز اضطراب بهنجار و اضطراب نابهنجار قرار دارند. هدف این پژوهش، شناسایی و ارایه یک طبقه بندی جدید از مسایل تحصیلی دانش آموزان به منظور تسهیل مداخله در آنها بود. پژوهش از نوع کیفی و بر اساس طرح تحقیق پدیده شناسی توصیفی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دوره دوم متوسطه مراجعه کننده به موسسه روانشناسی در سال تحصیلی - 98 1397 بود که با روش نمونه گیری هدفمند، نمونهای به تعداد سی پژوهیده انتخاب شدند. تعداد جلسات مصاحبه برای هر پژوهیده در طول سال تحصیلی بیست جلسه سی و پنج دقیقه ای بود. به منظور تحلیل داده ها، از روش کلایزی استفاده گردید و ابتدا نشانه ها و تجربه های زیسته مراجعان فهرست شده و سپس در قالب چند نشانگان متفاوت تفکیک گردیده و نام گذاری شدند. در نهایت، آسیب های تحصیلی شناسایی شده، بر اساس شباهت خانوادگی و سبب شناختی در گروه های مختلف طبقه بندی گردیدند. یافته های پژوهش حاکی از شناسایی نه آسیب تحصیلی بود و در سه طبقه آسیب های تحصیلی شناختی-هویتی یا بن بست های تحصیلی (آرمان گرایی تحصیلی، خودپنداره تحصیلی منفی، بی هویتی تحصیلی)، آسیب های تحصیلی عاطفی- تنشی یا نگرانی های تحصیلی (بی انگیزگی تحصیلی، وسواس تحصیلی، اضطراب امتحان) وآسیب های تحصیلی کنشی- مهارتی یا کاستی های تحصیلی (بی نظمی تحصیلی، فقدان مهارتهای تحصیلی، ناسازگاری تحصیلی) دسته بندی گردیدند. نتیجه پژوهش این بود که ضروری است میان عوامل پاتوژنیک، نشانه ها، تجربه های زیسته، خود آسیب و پیامدهای آسیب تمایز دقیق در نظر گرفته شود و تشخیص بر اساس ارزیابی ابعادی به سبک DSM-V صورت گیرد.