بازتاب عناصر معماری ایرانی در طراحی لباسهای مفهومی معاصر

امروزه بحث پیرامون لباس مفهومی و ارتباط آن با معماری ایرانی به عنوان دو هنری که ریشه در باورها و سنتهای هر جامعه ای دارند، در سطح وسیعی افزایش یافته است. منظور از این نوع لباس،صرفا پوششی برای بدن نیست، بلکه نمایش صفات یا احساس یا اندیشه های انسان است. با توجه به اینکه پیشینه ی معماری ایران، عناصر و تزیینات منحصربه فردی را داراست، با ادغام مرزهای میان این دو رشته،تبادل غنی از ایده ها میتواند بینشان شکل بگیرد. طراحان مد در تلاش هستند که با الهام از بناها، تزیینات و ساختار معماری به طراحی بپردازند. در رابطه با مبحث لباس مفهومی در ایران، تاکنون مطالعات زیادی صورت نگرفته است. لذا این پژوهش به بررسی رویکرد طراحان با الهام از عناصرمعماری ایرانی، با استفاده از بررسی نمونه های موردی در حیطه ی معماری و طراحی لباس میپردازد.این پژوهش با استفاده از مطالعات توصیفی-تحلیلی، به بررسی استفاده از عناصر و تزیینات معماری ایران در طراحی لباس می پردازد. بررسی نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که طراحیلباس مفهومی در ایران بعضا تقلیدی ناقص و سطحی از عناصر معماری ایران است و علت این امر را میتوان، ضعیف بودن حوزه ی نظری و عدم تحقیق طراحان دانست.