مفهوم هنر سنتی و هنر مدرن از منظر زبان شناسی

معنای هنر از نگاه نظربه پردازان سنتگرا و مدرن، متفاوت است. اعتقاد سنت گرایان به برخی موضوعات که در حوزه های شبه علم قرار دارند و از طرف دیگر تکیه مدرنیست ها به تجربه و مشاهده علمی، عواملی است که سبب ساز این تفاوت هاست. این مقاله با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای در پاسخ به این سوال که معنای هنر سنتی و هنر مدرن چیست به این نتیجه رسید که علم زبان شناسی، با ریشه یابی معنای واژه هنر و دیدگاه تبارشناسانه به آن می تواند امکانی را جهت تبیین مفهوم هنر مدرن و سنتی حاصل آورد که مورد وفاق بیشتری قرار گیرد. چنانکه ریشه لاتینی واژه هنر در معنای سنتی آن، یعنی (Traditional Art) بر فرا دهش (دهش از بالا) دلالت دارد و حقیقت، در هر دورهای، به صورت حوالت تاریخی به اقوام مختلف فرادهش میشود. این حوالت تاریخی نسبت به اقوام مختلف متغیر بوده، در نتیجه فرا دهشهای متفاوتی وجود دارد و هر کدام بر اساس مراتبی از ظهور و خفا نسبت به حقیقت، نمود پیدا کرده و هیچیک نیز مبتنی بر تمام حقیقت نیست. همچنین ریشه لاتینی واژه مدرن، به معنای به حد و اندازه در آوردن است در نتیجه، مدرنیته نیز با اندازه گیری نسبت داشته و عالم را به کتاب شدگی عالم تنزل داده است. بدین طریق با تکیه بر علم زبان شناسی می توان معنای هنر سنتی و مدرن را با تکیه بر اصول علمی به نحو قابل قبول تری بیان نمود.