فناوری نانو و گرما درمانی در درمان بیماران سرطانی

هایپرترمیا، فرآیندی شامل افزایش دمای بافتهای حاوی تومور معمولا0 تا بیش از 42 سانتی گراد است و هدف آن از بین بردن سلولهای سرطانی است. این فرآیند درمانی به طور معمول با سایر روشهای درمان سرطان مثل پرتودرمانی و شیمی درمانی همراه میشود.روش هایپرترمیا، روش غیر تهاجمی است که علم آن در فصل مشترک علوم مختلف قرار داشته و بازه گستردهای از این علوم را از ریاضیات کاربردی و مدلسازی کامپیوتری گرفته تا علوم نانو، علوم اعصاب و فیزیک سلولی و مولکولی و ژنتیک در بر میگیرد. توانایی کنترل توزیع انرژی در داخل بافتهای زنده با گسترش ابزارهای الکترونیک و سیستمهای مدلسازی در دهه های گذشته بسیار مورد توجه بوده و پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته است. یکی از روشهای کمکی درمان سرطان ایجاد هایپرترمیا با استفاده از ریزموج، امواج فروسرخ و فراصوت است که همراه با شیوه هایی نظیر پرتودرمانی و شیمی درمانی می تواند سلولهای سرطانی را به بسیاری از درمانها حساس و اثر داروهای ضد سرطان را افزایش دهد . نانوفناوری افقهای جدیدی را جهت حل این مشکلات پیشروی محققان قرار داده است. نانوذرات با توانایی تجمع اختصاصی در بافت تومور، توزیع در تمام نواحی تومور و همچنین توانایی ایجاد گرمای بیشتر، درمان موثرتری را نوید میدهند. نانوذرات فلزی و نانوذرات مغناطیسی از مهمترین نانوذرات مورد استفاده در هایپرترمیا هستند. نانوذرات مغناطیسی تحت تابش میدان مغناطیسی متناوب و تحت فرآیندی به نام جابهجا شدن مغناطیسی تولید حرارت میکنند. این گرما در تکنیکها و کاربردهای گسترده تشخیصی و درمانی مورد استفاده قرار میگیرد. گرما درمانی (هایپرترمیا) مغناطیسی برای درمان تومور، به تولید حرارت به وسیله نانوذرات مغناطیسی از طریق اعمال میدان مغناطیسی متناوب خارجی با فرکانس RF گفته میشود. درمان هایپرترمیا برای سرطان با مشکلاتی مانند عدم توزیع مناسب حرارت در منطقه تومور و آسیب به سلولهای زنده مواجه است که مانع از عملکرد مناسب این روش برای درمان سرطان میشود . نتایج مطالعات بالینی و پیش بالینی با نانوذرات مغناطیسی برای درمان هایپرترمیا نشان از توانایی این روش برای غلیه بر مشکلات پیش روی درمان هایپرترمیا دارد. در این مقاله ابتدا به چگونگی ایجاد گرما توسط نانوذرات مغناطیسی به صورت مختصر پرداخته میشود و در ادامه بررسی های صورت گرفته با این روش مرور میشود.