مفهوم صداقت در امر اخلاق معماری و نمود آن بر جامعه معماری ایران

کلمه صداقت از دیرباز در معماری جوامع اسلامی به کار گرفته شده است اما نه به صورت مکتوب بلکه به صورت کاربرد آن در معماری به وقوع پیوسته است، امروزه این واقعیت پذیرفته شده است که ریشه ناتوانیهای هر کشوری را میبایستی حاصل ناتوانی و عقب ماندگی فرهنگ و وجدان حرفه ای دانست. چنانچه کار و تولید را شرط الزم برای توسعه یک کشور در نظر بگیریم، محور تولید را زمینه های مهندسی تشکیل داده و زیر بنای مهندسی و وجدان حرفه ای )اخلاق مهندسی( است. در عصر جدید با کاهش توجهات به امر استحکام و زیبایی بناها مردم و متخصصین عوامل گوناگونی را بر این امر موثر میدانند. بسیاری از افراد بر این عقیده اند که مهندسان از آنچه به عنوان وجدان کاری آموخته اند را صادقانه در طرح های خود انجام نمیدهند. پس با این سوال روبرو خواهیم شد که آیا ناپایداری بر اخلاق مهندسی میتواند عاملی بر طراحی ناموفق در امر مهندسی باشد معماری ترکیبی از هنر و مهندسی است، پس اصول اخلاق مهندسی را باید داشته باشد و میتوان از آن به عنوان اخلاق معماری یاد کرد. معمار طراح و آغازگر یک بنا است پس میتوان گفت که برای پیشبرد بهتر و نتیجه موفق تر در امر ساخت یک بنا ابتدا معمار باید صادقانه به اصول و قواعد اخلاق مهندسی یا به طور دقیق تر اخلاق معماری عمل کند. اما سوال اینجاست که صداقت در امر اخلاق معماری بر چه موضوعی دلالت دارد یا به عبارت دیگر صداقت در امر اخلاق معماری چیست در این مقاله سعی گردیده تا بر پایه ی تعریف مفهوم صداقت در امر اخلاق معماری به ارائه ی یک چارچوب فکری مناسب به منظور تحقق تصمیم گیریهای سودمند در زمینه ساخت و سازهای شهری و کنترل اصول اخلاق ی معماری آن توسط معماران بپردازیم.