رابطه ی کنترل روا نشناختی پیشرفت مدار و وابسته مدار با امید به تحصیل در نوجوانان:نقش تعدیل کننده خودکا رآمدی در تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط کنترل ر وانشناختی پیشرفت مدار و وابسته مدار و همچنین نقش تعدیل کننده خودکارآمدی در تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی در نوجوانان پسر مقطع دوم متوسطه ( 16-18 سال( مدارس شاخص غیرانتفاعی پسرانه ناحیه 3 آموزش و پرورش شهر کرج )البرز، سلام، رشد نو، فردوسی و فرهنگ( انجام شده است. بدین منظور، پس از انتخاب دو مدرسه به طور تصادفی )فردوسی و رشد نو(، در هر مدرسه در هر مقطع سنی نیز کلاسها به طور تصادفی از رشته های علوم انسانی، ریاضی و تجربی انتخاب شدند. انتخاب دانش آموزان در هر کلاس با توجه به عدم تمایل دانش آموزان برای تکمیل پرسشنامه، به طور داوطلبانه بوده است. از مجموع 220 نفر نمونه تعیین شده برای گردآوری اطلاعات، 213 نفر از دو مدرسه به پرسشنامه های کنترل روا نشناختی پیشرفت مدار و وابسته مدار ) 1396 (، امید به تحصیل ) 1396 (، خودکارآمدی در تنظیم هیجان ) 1394 ( و حساسیت اضطرابی ) 1393 ( به طور کامل پاسخ دادند. تحلیل داده ها با رگرسیون چندمتغیری و سلسله مراتبی حاکی از آن بود که کنترل رو انشناختی وابست همدار با امید به تحصیل رابطه منفی و معنادار دارد و فقط متغیر حساسیت اضطرابی در تعدیل روابط کنترل روا نشناختی وابسته مدار با امید به تحصیل، نقش داشته است.