بررسی نفوذ آب شور دریای خزر در آبخوان کردکوی

آبخوان آبرفتی دشت کردکوی به عنوان منبع اصلی تأمین آب شرب کردکوی، بندر ترکمن و گمیشان میباشد. پیشروی آب شور در سفره های ساحلی پدیده مهم و قابل توجهی است که منجر به شور شدن آب زیرزمینی میشود. آبخوان ساحلی کردکوی بر اثر بهره برداریهای بی رویه از چاههای عمیق و نیمه عمیق در خطر آلودگی به وسیله آب دریا قرار داشته که در صورت عدم کنترل برداشت آب، صدمات جبران ناپذیری به این آبخوان ساحلی وارد میگردد. در این تحقیق از روش نمودارهای ترکیبی و رول (Revelle) برای اثبات نفوذ آب شور در آبخوان کردکوی استفاده شده است. نمودارهای ترکیبی رسم شده بین یونهای اصلی نشان از روندی خطی بین سدیم و کلر دارد، درحالی که بقیه یونها از روند خاصی پیروی نمیکنند. این موضوع نشان میدهد که اختلاط بین آب شور (حاوی یونهای سدیم و کلر) و شیرین با نسبتهای مختلف صورت گرفته است. براساس روش رول بیشترین مقدار نسبت یون کلر به مجموع یونهای بیکربنات و کربنات، مربوط به چاه بهره برداری دامداری عبدوی(3/613) وکمترین مقدار مربوط به چاههای سرطاق و باغو کناره(0/08) است که این روش نیز بیانگر نفوذ آب شور حاوی کلر در قسمتی از آبخوان کردکوی است.