تاثیر محلول پاشی کود فلورال و نانو خضراء طی مراحل نمو بر عملکرد گندم اجزاء آن

افزایش تولید محصول گندم بعنوان یک کالای استراتژیک همواره مورد توجه و مد نظر دولت ها بوده است. در راستای بررسی آثار کودهای نانو و جدید عرضه شده در بازار بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در منطقه شمال آذربایجان غربی آزمایش مزرعه ای طی سال زراعی 1396-97 در شهرستان قره ضیالدین اجرا شد. در این آزمایش عوامل مورد نظر به صورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. بطوری که کودها در سه سطح عدم مصرف کود، کود نانو خضراء 20-20-20 و کود فلورال 20-20-20 در کرت های اصلی و محلول پاشی در مراحل نمو گندم (پنجه زنی، ساقه رفتن، سنبله رفتن، پنجه زنی+ سنبله رفتن و ساقه رفتن+ سنبله رفتن) در کرت های فرعی جای گرفتند. نتایج حاصله نشان داد که مصرف هر دو کود بکار گرفته شده، بر صفات طول سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و مقدار پروتئین دانه اثر معنی دار داشت. عملکرد دانه در هکتار و مقدار پروتئین به ترتیب از 47/11 و 11/3 به 5030 و11/7 درصد در پی مصرف کود فلورال افزایش یافتند. محلول پاشی بر کلیه صفات مورد بررسی به جز وزن هزار دانه و درصد پروتئین اثر معنی داشت. حداکثر عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک با محلول پاشی در مراحل ساقهرفتن+ سنبله رفتن معادل 5074 کیلوگرم در هکتاربدست آمد. به استناد نتایج موجود، محلول پاشی کودهای خضراء وفلورال طی دو مرحله ساقه رفتن+ سنبلهرفتن، متضمن حداکثر عملکرد دانه در گندم است.