آسیب شناسی تربیت اسلامی در مقطع ابتدایی

این پژوهش با هدف شناخت آسیب های تربیت اسلامی در مقطع ابتدایی به منظور ارائه راهکارهای مناسب از دیدگاه صاحبنظران با محوریت برنامه ریزی درسی انجام شده است. پژوهش از نوع کیفی و روش گردآوری داده ها میدانی، از نوع کتابخانه ای و مصاحبه بود. در مرحله اول، اهداف، اصول، آسیب ها و موانع تربیت اسلامی با روش تحلیل محتوای اسنادی تحلیل شد. سپس با استفاده از مصاحبه، راهکارهای برونرفت از مسائل تربیت اسلامی از دیدگاه متخصصان مورد بررسی قرار گرفت. جامعه آماری، صاحبنظران حوزه تربیت دینی در آموزش و پرورش و آموزش عالی بود که با روش نمونه گیری هدفمند با ده نفر از آنان مصاحبه به عمل آمد. مصاحبه ها به صورت نیمه ساختار یافته تدوین شد و روایی محتوایی آن مورد تایید چند صاحبنظر قرار گفت. نتایج حاکی است که عدم تطابق محتوای معارف اسلامی با جامعه ی خارج از مدرسه، عوامل فردی، دنیاگرایی، توجه نکردن به تفاوتهای فردی، عدم کادرسازی لازم برای تربیت اسلامی، تمرکزگرایی تربیت اسلامی در محتوای معارف اسلامی و همچنین عدم نیازسنجی تربیت اسلامی از مهمترین آسیبها و موانع بود. راهکارهای این نوشتار نیز نشان داد که عمل صالح مربی، ساده کردن تربیت دینی، استفاده بهینه از فعالیت های فوق برنامه، لحاظ کردن تفاوتهای فردی و استفاده از روش های فعال تدریس میتواند زمینه برونرفت از آسیب ها و موانع را فراهم سازد.