تاثیر نوع مالکیت بر رابطه بین خوش بینی مدیریتی و مدیریت سود

در سال های اخیر، حاکمیت شرکتی یک جنبه اصلی و پویای تجارت شده و توجه به آن به طور تصاعدی رو به افزایش است. بدین ترتیب، مالکان، اداره شرکت را به مدیران تفویض کردند. با جدا شدن مالکیت از مدیریت، مدیران به عنوان نمایندگان مالکان (سهامداران) شرکت را اداره میکنند مدیران، مدیریت سود را تحت تاثیر عوامل مختلفی انجام می دهند و خصوصیات مدیران، سبک تصمیم گیری آنها را پیرامون این موضوع تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از این خصوصیات، خوش بینی است که با بررسی این موضوع به شناخت بهتری در زمینه عملکرد شرکت ها و نحوه تصمیم گیری درباره خرید سهام آنها می توان دست یافت . بسیاری از نظریه پردازان اقتصادی عقیده دارند که هر یک از انواع مالکیت می تواند بر عملکرد شرکت ها تاثیر گذار باشند. لذا، روش های کنترل عملکرد مدیران و عوامل موثر بر عملکرد آن ها و همچنین شیوه اندازه گیری تاثیر هر یک از انواع مالکیت بر عملکرد شرکت ها، ازجمله مسائلی است که مورد توجه سهامداران، مدیران و محققان بسیار است. از این رو هدف این تحقیق بررسی این موضوع است که آیا نوع مالکیت بر رابطه خوشبینی مدیریتی و مدیریت سود تاثیرگذار است تحقیق حاضر با استفاده از مدل تلفیقی به تحلیل رابطه بین هموارسازی اختیاری سود ناشی از نوع مالکیت و خوش بینی مدیریت می پردازد. برای انجام این تحقیق از داده های 203 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی سال های 1390 تا 1397 استفاده شده است.نتایج آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد. مدیران خوش بین، بیش از مدیران منطقی، به مدیریت سود توجه میکنند؛ و مالکیت نهادی، مالکیت شرکتی و مالکیت مدیریتی رابطه بین خوش بینی مدیریتی و مدیریت سود را تقویت می کنند.