طراحی نظام نگهداری وتعمیرات پستهای نیروگاههای برق ابی باروشCBM

پاسخگویی لازم به رشدفزاینده بارمصرفی شبکه،سالانه بطورمتوسط بنصب وراه اندازی قریب به MW000,5 ظرفیت نیروگاهی جدید،نیازداردوحجم سرمایه گذاری درچنین مقیاسی،بین5الی 5/7 میلیارددلاردرسال میباشد. نکته بسیار مهم دیگری که حایز اهمیت است ، این است که در جریان پیک سال 88 اختلاف پیک با ظرفیت نصب شده حدود MW000,16 و در سال 89 این اختلاف حدودMW000,14 بوده است، (بین 46/25% الی 63/29%)،یعنی حداقل 25% از ظرفیت نصب شده نیروگاه های ما بدلایل مختلف که مهمترین ان، دلایل تعمیراتی است، همواره بلا استفاده می باشد. با یک تناسب ساده میان ظرفیت نصب شده و ظرفیت های بهره برداری شده، ان هم در شرایط پیک شبکه، درمی یابیم که برای رسیدن به نیازسه سال اینده ی تولید پیک، می بایستی ظرفیتی نصب شده معادل MW250,68 داشته باشیم، مثلا با چنین سیاست هایی در برنامه ریزی های تعمیراتی از این مقدار، بتوانیمMW600,54 پیک شبکه را پاسخگو باشیم. علیرغم انکه به نهادینه شدن چنین سیستمی هیچگونه اعتقادی نداریم و در برنامه و شعارهای استراتژیک خود همراه سیستم بی نیاز از تعمیرات را بیان میکنیم ولی درعمل هیچگونه اقدام مهندسی جدی درزمینه تعمیرات ونگهداری انجام نداده ایم. انجام برنامه هایPM دینامیک در نیروگاه ها و سایر بخش های مختلف شبکه ، به معنای ازادسازی ظرفیت هایی است که به دلیل ناکار امدی دیدگاه های تعمیراتی و مهندسی ما ، تاکنون به بهره برداری نرسیده اند . محدودیت در تولید ، محدودیت در تبادل ، محدودیت به علت نوع طراحی و وجود هرگونه محدودیت دیگر نیز همانند ناکارامدی برنامه های "نت"، قابل توجیه نبوده و باعث هدر رفتن منابع مالی و انسانی ما می گردد. بسیاری ازمحدودیت ها بدلیل وجود معایب مزمن تجهیزات سیستم ، که با انجام صحیح و به موقع PM میتواند به وجود نیاید و یا قابل رفع باشد ، پدید امده اند . لذا محوریت پاسخ به بسیاری ازمشکلات موجود سیستم ، ازدیدگاه این پروژه به بحث نت ( نگهداری و تعمیرات ) ، باز می گردد . به همین ترتیب ، پیش بینی وپیشگیری از حوادث در حال شکل گیری ور روشهای پیشنهادی موثر ، که خود میتواند به دلیل بروز هرگونه عیبی درسیستم پست های بلافصل نیروگاهی بوقوع بپیوندد ، میتواند مانع از انتقال بار و بهره برداری از توان وانرژی های تولید شده ، تحمیل هزینه های تعمیرات و کاهش درامدها در این نیروگاه ها گردد . باتوجه به این موارد ، موضوع اصلی پروژه پژوهشی ما ، تحت عنوان "نظام برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات پستهای بلافصل نیروگاههای برق ابی با تاکید به روش CBM"، انتخاب گردیده است .

       طی دو دهه اخیر میانگین رشد بار مصرفی شبکه، همواره بیش از 6% بوده است،که در ابتدا میزان این رشد نسبتا به لحاظ بازسازی های پس از جنگ و تکمیل پروژه های نیمه تمام از یک سو و رشد سریع جمعیت و به  تبع ان توسعه شهرنشینی و گسترش سریع برق رسانی به تمام نقاط روستایی از سوی دیگر، مدیرت برق کشور را با مشکلات متعددی از جمله : عدم امکان کنترل بار، ولتاژ وفرکانس به روش های معمول مواجه ساخته، لذا اجبارا اعمال خاموشی های سنگین، طاقت فرسا و طولانی به مردم و صنایع، از ویژگی های عمده این دوره بوده است. تکمیل پروژه های نیروگاهی، پست ها و خطوط انتقال و توزیع و سپس اجرای طرح های توسعه شبکه سراسری برق (مشتمل بر احداث و راه اندازی نیروگاه های جدید و ...) ، رفته رفته منجر به کاهش خاموشیها و حل چالش های مدیریت برق کشور گردید ولی چنین وضعیتی تداوم چندانی نیافت بویژه انکه در سال های اخیر، شاهد رشد بار به شکل غیر قابل پیش بینی بوده ایم.
      میانگین ضریب رشد بار در دو دهه اخیر به اندکی بیش از7% رسیده است، این میزان البته بسته به شرایط و تغییرات ناگهانی اقلیمی در مقاطع زمانی خاص ،گاه به مرز10% نیزرسیده است.
در سال 88 میزان پیک مصرفی شبکه کل کشور به MW 709,37رسید ولی در تاریخ 22/04/89 میزان پیک مصرفی سال بعد، بهMW  007,41 افزایش یافت ، این در حالیست که ظرفیت نصب شده کل کشور حدود MW 000,55 می باشد. با تداوم چنین روندی پیش بینی می شود ، ظرف سه سال اینده ازMW000,41 به مرز MW000,52 (یعنی طی سه سال MW000,11 رشد بار)  برسد ،که با احتساب ذخیره گردان  MW600,54 ظرفیت نیروگاهی می بایستی کاملا در مدار تولید قرار گیرند.
پاسخگویی لازم به این رشد فزاینده، سالانه بطور متوسط به نصب و راه اندازی قریب به MW000,5 ظرفیت نیروگاهی جدید، نیاز دارد و حجم سرمایه گذاری در چنین مقیاسی ، ( بدون احتساب سرمایه گذاری در سایر بخش های شبکه) ، متناسب با میزانی بین 5 الی 5/7 میلیارد دلار در سال می باشد.
نکته بسیار مهم دیگری که حایز اهمیت است  ، این است که در جریان پیک سال 88 اختلاف پیک با ظرفیت نصب شده حدود MW000,16 و در سال 89 این اختلاف حدودMW000,14 بوده است، (بین 46/25% الی 63/29%)،یعنی حداقل 25% از ظرفیت نصب شده نیروگاه های ما بدلایل مختلف که مهمترین ان، دلایل تعمیراتی است، همواره بلا استفاده می باشد. با یک تناسب ساده میان ظرفیت نصب شده و ظرفیت های بهره برداری شده، ان هم در شرایط پیک شبکه، در می یابیم که برای رسیدن به نیاز سه سال اینده ی تولید پیک، می بایستی ظرفیتی نصب شده معادل MW250,68 داشته باشیم، مثلا با چنین سیاست هایی در برنامه ریزی های تعمیراتی از این مقدار، بتوانیمMW600,54 پیک شبکه را پاسخگو باشیم. علیرغم انکه به نهادینه شدن چنین سیستمی هیچگونه اعتقادی نداریم و در برنامه و شعارهای استراتژیک خود همراه سیستم بی نیاز از تعمیرات  را بیان میکنیم ولی در عمل هیچگونه اقدام مهندسی جدی در زمینه تعمیرات و نگهداری انجام نداده ایم.
    انجام برنامه هایPM دینامیک در نیروگاه ها و سایر بخش های شبکه ، به معنای ازادسازی ظرفیت هایی است که به دلیل ناکار امدی دیدگاه های تعمیراتی و مهندسی ما ، تاکنون به بهره برداری نرسیده اند. محدودیت در تولید، محدودیت در تبادل ، محدودیت به علت نوع طراحی و وجود هرگونه محدودیت دیگر نیز همانند ناکارامدی برنامه های "نت"، قابل توجیه نبوده و باعث هدر رفتن منابع مالی و انسانی ما می گردد.
       بسیاری ازمحدودیت ها بدلیل وجود معایب مزمن تجهیزات سیستم، که با انجام صحیح و به موقع PM میتوانست به وجود نیاید و یا قابل رفع باشد، پدید امده اند، لذا محوریت تمامی این موارد ازدیدگاه این پروژه را موضوع نت تشکیل می دهد و پست های بلافصل نیروگاهی ، که درواقع شبکه انتقال نیروی ما را در سیستم برقابی تشکیل میدهد ، بروز هرگونه عیبی در انها ، مانع از انتقال و امکان بهره برداری از ظرفیت های تولید شده در این نیروگاه ها می باشد، موضوع اصلی پروژه پژوهشی ما را تحت عنوان "نظام برنامه ریزی نگهداری و تعمیرات پستهای بلافصل نیروگاههای برق ابی با تاکید به روش CBM"، تشکیل میدهد.