پیشنهاد ایجاد شاخص بهای مسکن در ایران(فاز دوم)

مسکن مانند خوراک و پوشاک، از نیازهای اولیه انسان است و سهم بالایی را در سبد هزینه خانوارها دارد. موضوع مسکن از مسائل مهم اقتصادی و اجتماعی جوامع مختلف است و دولت‌ها در تلاش‌اند تا با مدیریت، برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری، کنترل آن را در اختیار داشته باشند. شاخص بهای مسکن به درک تغییرات بازار مسکن و درنتیجه خرید واحد‌های مسکونی کمک می‌کند. خانوارها نیز برای تصمیم‌گیری برای تهیه مسکن نیاز به ابزارهایی دارند. که یکی از آن‌ها استفاده از شاخص بهای مسکن است که برایشان قابل‌درک باشد. محاسبه شاخص بهای مسکن دارای پیچیدگی‌های می‌باشد: به دلیل اینکه مسکن کالایی ناهمگون است و نمی‌توان دو واحد مسکونی را پیدا کرد که در تمامی موارد باهم مشابه باشند (حداقل در مکان واقع‌شده باهم تفاوت دارند) روش‌های مختلفی برای محاسبه شاخص بهای مسکن پیشنهادشده است. باوجود تعدد این روش‌ها می‌توان آن‌ها را به دودسته کلی تقسیم‌بندی کرد: 1. روش‌هایی که ناهمگونی میان واحد‌های مسکونی را نادیده می‌گیرند 2. روش‌هایی که ناهمگونی‌های میان واحدهای مسکونی را تا حد ممکن تعدیل می‌کنند. در فاز اول این پروژه روش‌های متداول و رایج مورد بررسی قرار گرفتند. همانگونه که در فاز اول توضیح داده شد، محاسبه‌ی شاخص بهای مسکن و روش محاسبه‌ی آن تا حد بسیار زیادی وابسته به داده‌های موجود است. در فاز دوم این پروژه، محاسبات مربوط با استفاده از رگرسیون هدانیک و داده‌های سامانه سابا انجام شده است.